senior assassin | lk

12

Lalisa,3 Nisan 2020
02.00

Nefes nefese yataktan sıçradım. Aldığım her nefes sanki boğazıma batmış gibiydi. Öksürmeye başladım. Komodinden destek alarak, banyoya yöneldim. Öksürerek,yüzüme su vurdum. Vurdum ama gördüğüm şey hala arkamdaydı. Korku ile lavaboya dayandım.
Yüzünde ki sırıtış ile bana bakıyordu. Gözleri irileşmiş,suratında ki çizikler ile bana bakıyordu.

Korkuyordum. Bu da neydi böyle?
Öksürüğüm dinmiyor daha çok boğazımı delecek raddeye geliyordu.
Nefes alamıyordum. Üzerime gelmeye başlaması ile çığlık atmaya başladım. Ancak o iğrenç bir şekilde gülüyordu.
Elinde ki bıçağı çıkarıp, ardı ardına sapladı. Bedenimden boşalan kanı hissettim. Tanrım...yardım et!
Bıçağı bedenimden çekmesi ile yeri boyladım.
En son gördüğüm şey ise onun delik deşik suratı ile sırıtmasıydı. Daha sonra beni kucaladığını hissettim. Ama çoktan bilincim kapanmıştı.

Jungkook,3 Nisan 2020
02.30

Odamdan çıkmış Lalisa'nın odasına gidiyordum. Taehyung ile aralarında bir şey olup olmaması bana koyan şey değildi. Sorun beni sevdiğini söyleyip onunla yatması. İki yüzlülükten başka bir şey değildi. Stresle yürüdüğüm koridor bitmek bilmezmiş gibiydi.
Sinirle homurdanıp, aşağıya indim. Daha sonra odasının önüne geldim. Ve kapıyı tıkladım.

"Lalisa?" Dedim duyacağı bir şekilde. Ses gelmedi. Uyuyor herhalde. Uzun bir uyku da çünkü...
"Lalisa,orda mısın? Bak sonra girdim diye başımın etini yeme." Dedim burnumdan gülerek. Ses yine gelmedi. Kaşlarım çatıldı.
"Lalisa içeri giriyorum bak." Dedim.
"Lalisa dilini mi yuttun? Ses versene kızım!" 
O an içimde derin bir korku hissettim.  İliklerime kadar hissettim hatta. Sebepsiz yere bu kadar endişelenmem normal miydi?
Uyuyordur en fazla.

Kalbimin ritmi her geçen saniye daha çok artarken, kapıyı araladım.
Hissizlik kavramı bunu sanırım şuan yaşıyordum. Ruhumu delip geçen acı.
Ailesini kendi ellerim ile öldürdüğüm,
yanan evin içinden sadece onu çıkardığım,şimdi ise hiçbirşey olmamış gibi hayatıma devam eden ben ve tavana kendini asmış olan o kadın... Lalisa...

Boğazına doladığı o ip sanki beni de sıkıyor nefes almamı engelliyordu. Yaşadığım korkuya anlam veremiyordum . Kanlar içinde ki Lalisa kendine halatla asmıştı. Ve cansız bir şekilde sallanıyordu. Kitlenmiş gibiydim. Ağzımı konuşmak için aralıyordum ama tek kelime çıkmıyordu.  Elimi onu ordan çıkarmak için uzattım ama olmadı.
Boğazını morartan o ipi paramparça etmek istedim ama olmadı...yapamadım.
O,çoktan ölmüştü çünkü. Nefes almıyordu. Cansız cesedi ordan oraya sallanıyordu.

Hayatımda ilk defa bir cesetten bu kadar korktum. İlk defa ölü bir cesedi görünce içimi bu denli korku kapladı.
Bağırmak istedim,adını seslendiğimde bana baksın istedim. Ama yok o gözlerini bir daha açmamak üzere kapatmıştı.
Ellerim saçlarımı buldu.
"Hayır. Hayır. Olamaz. HAYIR! HAYIR!"
Bunu yapmış olamazdı.

Gözlerimden yaşlar çoktan intihar etmişti. Ağlayarak asılı bedenine koşmuş yukarı kaldırmıştım.
"Lalisa. Lalisa,aç gözünü. Lalisa, uyan. Lalisa!"
Hareketsizce duruyordu.
Ailemin ölümünden sonra ilk defa biri için bu kadar ağladım. Bu kadar göz yaşı dökmem...
Ne kadar nefret edersem edeyim ona alışmıştım. Şimdi öylece burda cansız bir şekilde sallanıyor olması cok koyuyordu.

"Lalisa, yalvarırım uyan... LALİSA!"
Boğazıma dolanan ellerden kurtulmaya çalıştım. Ellerimi Lalisa'ya doğru uzatmış onu kurtarmak istiyordum. Ama beni her saniye ondan daha cok uzaklaştırıyordu. Ağlamam şiddetlenmişti. Artık vücudum sarsılıyordu.
"Onun katili sensin Jeon."
Dedi iğrenç ses. Daha çok sarıldı boğazıma.

"HAYIR! LALİSA!"
Kahkahası kulaklarımı tırmaladı. Sürüne sürüne, beni geri geri çekti.
"Ona son kez bak Jeon.  Ailesini katlettiğin kıza bak! Lalisa Artık öldü!
Onun katili sensin Jeon! Sensin!"
"H-hayır...hayır. Ö-ölemez. " dedim zorlukla
"Ama öldü."

Daha sonra bedenime saplanan şey ile gözlerim irileşti. Ardı ardına tekrar sapladı.
"Ve sen Senior Assassin artık sende ölüsün. " Yere fırlattı beni.
Acı içinde Lalisa'ya bakıyordum.
"H-hayır..." Elimi uzattım ama tutmadı. Daha sonra gözlerim istemsizce kapandı.
Bunu en çok isteyen sendin Lalisa! Kalk Hadi! Kalk tut elimi! Çırpınıyorum bak! Elimi tutman için ölüyorum! Aç gözünü! Uyan!
Orda öylece durma...durma.

Belki diğer dünyada seni affederim Lalisa. Bir umut belki birlikte oluruz.
Ama sende gitme.
Sende ölme. Birini daha kaybedemem.

♤