ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Lalisa,13 Kasım 2020 21.34
"Senin ayakların nasıl yetişti pedala,Jimin?" Ben kahkaha patlatırken Jungkook,Jimin ile uğraşıyordu. Her zaman ki gibi Jungkook yarışta birinci olmuştu. Yasadışı yarış olsa dahi orada çok fazla insan vardı. Ve kızlar...
Rose,Tzuyu ve ben kırk takla atmıştık. Kızlar o kadar açık giyinmişti ki. Bizim kıyafetlerimiz sönük olmasa dahi daha uzundu. Önümüze gelen kızlar yüzünden sürekli Jungkook'un gözünü kapatıyordum. O da gülerek 'onlarla ilgilenmiyorum' diyordu. Ama kıskançtım, yapacak birşey yok.
Yarış bitişinde Jungkook çizgiye ulaştığında etrafta yükselen 'VİCTOR' sesleri ile yüzümde kocaman bir gülümseme oluşmuştu. O Jungkook'u gerçekten çok seviyorlardı. Yarış alanında bulunan herkese yardımının dokunduğuna emindim.
Orada herkes ile beni tanıştırmıştı. Çok fazla oldukları için adlarını unutmuştum. Çevresi çok genişti. Küçükken de öyleydi,Jungkook. Benim pek arkadaşım yoktu. Somi ile beraber büyümüştük biz. Somi'den başka hiçkimse ile arkadaş olamamıştım. Genellikle dışlanan biriydim.
Ama Jungkook öyle değildi. Çok fazla arkadaşı vardı. Kızlar sürekli onlarla takılıyordu. Onu kıskanıyordum. Çünkü ne kadar sert olursa olsun,bulunduğu ortama uyum sağlamayı becerebiliyordu. Ben utangaç ve çekingen olduğum için pek mümkün değildi bu.
Jungkook sürekli aktifti. Okul maçlarına,aktivitelerine katılır, arkadaşları ile gezerdi. Doğum günü partileri falan derken onun çevresinin bu kadar çok olması beni hep şaşkına uğratırdı.Ben okulun ezik kızı iken o popüler çocuktu. Klişeler işte.
Elini arkamda ki koltuğun üstüne atan Jungkook'a baktım bir süre. Yüzümde içten bir gülümseme oluştu. Jimin ve Taehyung'un atışmasına dahil oluyor arada küfürler yiyordu ama bu sorun değildi. Onların her zaman ki halleri.
Sigarayı henüz bırakamamıştı ama uyuşturucuyu bu aralar kullanmıyordu. Kriz geçireceğini anladığı an ona sıkıca sarılıyordum. Başına boynuma gömüp derin nefesler alıyordu. Kulağına usulca şarkı mırıldanıp,saçlarını seviyordum. Avuç içlerini sıkarak kanatmasın diye bez veriyordum ellerine.
Öyle uzun birsüre kalıyorduk. Sakinleştiğinde de uyuyup kalıyordu. En büyük korkum krizlerinin daha ileri seviyelerde ki halleriydi. Yavaş yavaş bırakıyordu. Birden bırakırsa çok kötü olurdu çünkü. Onu yatağa kelepçeleyip,canavara dönüştüğünü görmek beni korkutuyordu.
Taehyung eğer uyuşturucu yüzünden büyük bir kriz geçirirse hastaneye götüremediğimiz için kelepçelememiz gerektiğini söylüyordu. Yoksa herkese zarar verebilirdi. Basite alınacak birşey değildi bu. Belki de hepimizin hayatı tehlikedeydi.
