Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"SINONG may hawak sa record nitong dungeon na ito?" Turo ni Dion sa mga listahan ng dungeon na sa tingin ko ay kakayanin naming ma-beat ang time record. Actually ni-request ko lang siya kay Shannah, and thankfully, willing naman ang kaibigan ko na tulungan ako kahit na may mga inaasikaso siya sa pag-publish ng libro niya.
"Phantom Knights, 23 minutes and 13 seconds." sagot ko. Aside from Black Phoenix, isa talaga ang Phantom Knights sa may pinakamaraming record sa mga Boss raid.
"Sa tingin mo, kaya natin 'tong i-beat?" he asked habang nilalaro si Forest na nakahiga sa kaniyang hita.
Honestly speaking, inggit na inggit ako sa mga taong nakahahawak ng mga mabalahibong hayop! I mean, sana all, 'di ba? Gusto ko ngang hawakan si Forest kaso ay sinabi ni Kuya na laging naglalagas ang balahibo ng Pug so wala akong choice kung hindi ma-satisfy na tingnan siya.
"Karamihan ng mga monsters diyan ay physical an attribute ayon kay Shannah. Equipping armours with high physical defense will help. At isa pa, kung kasama naman natin sila Clyde, feeling ko ay kaya naman nating ma-beat." mahaba kong paliwanag sa kaniya.
At isa pa, nagpapataas kami ng level na dalawa at nag-a-upgrade ng weapon and armor para mas sumakit ang mga damage namin. Kailangan din naming maghanda para sa Game of Deceiver event.
"Confident, ah." he smirked.
"Kasi iyon ang kailangan nating gawin para makabalik tayo sa professional league." Rason ko. Ilang araw na noong umalis kami ni Dion sa Boothcamp and promise, nami-miss ko 'yong araw-araw na ingay sa boothcamp.
Nakaka-miss makipagpalitan ng ideas kanila Axel and Kendrix, nakaka-miss makitang mag-away sina Gavin at Oli. Buong boothcamp, nakaka-miss.
"Speaking of Professional League, nai-post na kaninang umaga sa page ng Battle Cry ang pag-alis natin nila Liu." he said at ibinaba niya si Forest sa damuhan sa garden at nakipaghabulan siya rito.
"Nai-post na? OMG! Bakit ngayon mo lang sinabi sa akin?" tanong ko pero wala nang narinig si Dion dahil nakipaghabulan na siya sa pug. "Huy, Dion, 'wag ka ngang lumuluhod sa damuhan. Ang dumi diyan."
"Maliligo naman din ako mamaya." dahilan niya at nakipaghabulan kay Forest.
Ngayon ko maiintindihan na stress-reliever nga talaga ang mga aso. Pinanonood ko lang si Dion na makipaglaro pero napapangiti ako kasi super cute ni Forest kahit ang liit niya pa. May mga times nga na tumatakbo si Forest patungo sa aking direksiyon pero mabilis siyang pinipigilan ni Dion since allergic nga ako. Hmph, KJ.
Hindi ko rin alam na na-post na siya dahil naging busy ako sa pagre-review these past few days. At tsaka, nagbubukas lang ako ng Facebook para manood ng memes (stress reliever).
Kinuha ko ang cellphone ko at dali-daling sinearch ang page ng Battle Cry. Tama nga si Dion, naka-post na ang picture naming tatlo nila Liu and they are wishing us luck with our future journey as a player. As expected, ang lupit pa rin mag-caption ni Aisha. She really knows how to capture the audiences attention.
