İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Muğlak bir bataktayım, dibine ben gidiyorum dardan dara düşmüşüm, kolayı ne bilmiyorum hangi kitapta yazılmış, aşkın zora yenildiği?
--
✨
Özgür'ün anlatımından
Egehan'ın birden kapatmasıyla yutkunup Gökdeniz'i arayarak odamdan çıktım. "Gökdeniz, Egehan Emin'e gidiyor." dedim hızla ve yüksek sesle.
"Neden, ne oluyor?" derken ses tonundaki telaşı hissediyordum. Aceleyle evimden çıkıp Gökdeniz'e olanları anlattım. Telefonu kapattıktan sonra arabayı çalıştırıp Emin'in evine sürmeye başladım. Yarım saatlik yoldan sonra arabadan inip ileride gördüğüm Gökdeniz'i es geçip etrafı taradım gözlerimle. Egehan'ı aradığımda Gökdeniz de arabadan inip yanıma geldi.
"Cevap vermiyor." deyip telefonumu kapattım. Oflarken Gökdeniz'in önümüzdeki eve gidişiyle kaşlarımı çatıp önüne geçtim. "Ne yapıyorsun Gökdeniz?" dediğimde
"Ya evdeyse?" dedi.
"Ne yapacak ailesiyle mi konuşacak? Burada olsaydı zaten içeriden sesler gelirdi." dediğimde çatık kaşlarının altından bana bakan açık mavi gözleri arkama kaydı. Kaşları düzelirken dudakları aralandı. Kaşlarımı çatıp arkamı döndüğümde gördüğüm bu esmer çocuğun Egehan çıkmasına şaşırıyordum.
"Sizinle tanıştığıma çok memnun oldum gerçekten." diyen sesi kulaklarıma dolarken benim de dudaklarım aralandı. Yanındaki Emin ile rahat görünen orta boylu adam:
"Ben de memnun oldum. Emin'in böyle iyi ve düşünceli bir arkadaşı olması çok iyi." dedi. Emin'in Egehan'a olan nefret dolu bakışları yanındaki adama giderken gözlerini devirdi.
"Hadi gidelim." deyip başıyla bu tarafı işaret etti Egehan Emin'e. Gözlerimi büyütürken Gökdeniz'i kolundan çekiştirerek arabamın diğer tarafına geçirdim.
"Ne oluyor?" diye küfür mırıldanırken şaşkınca Egehan ile Emin'in bahçeye çıkışını izliyordu. Ben de bahçe kapısından çıkan ikiliden sonra içerideki kapıyı kapatan adamdan sonra Egehanlar'ı izlemeye başladım. Egehan arkasına baktıktan sonra yüzündeki samimi gülümsemeyi söndürüp tüm dikkatiyle Emin'e baktı. Zaten etrafına bir bakış atsa arabalardan bizim burada olduğumuzu anlardı.
"Ne işin var burada senin?" diyen Emin'in gözlerine bakıyordu. "Ne bakıyorsun, telepati yoluyla mı anlaşacağız, cevap versene." dediğinde
"Başıma bir şeyler düşüyor Emin. Senden mi geliyor bu meteorlar anlamaya çalışıyorum." deyip hafif çatık olan kaşlarını düzeltti. "Benimle olan sorununu korkmadan şimdi burada çözelim de arkamdan iş çevirme." dediğinde Emin'den gülme sesi duyduk.
