İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hızlı geçen gece flaş gibi yüzüme yansıyordu. Yaşadığım ve yaşattığım anlar rüyalarımda bile canlandı. Necip'in evinden çıkarken elime ve parmaklarıma sıçrayan kanı siliyordum. Otele dönerken de kafamda birçok senaryo vardı ama hiçbirinde Birce'nin Uraz'ın yanında oturup dalgın dalgın etrafı izlemesi yoktu. Uraz yanıma gelmek için Birce'nin yanından ayrılırken Birce burada olduğumdan habersiz kafasını sallayıp yanına gelen bir genç kızla konuşmaya başladı.
"Bir şey mi oldu?" derken Uraz'ın mavilerine baktım.
"Sıkıldı, seni de soruyor sürekli. İşini hallettin mi?" dediğinde
"Bir iki tanesinin yerini bulmuş, diğerlerini de araştırıyor." dediğinde sesindeki isteksizlikle kaşlarımı çattım.
"Sen karşısın bu duruma?" dediğimde yutkundu. Yanımızdan geçen birkaç insana bakıp gitmelerini bekledikten sonra etrafı yoklayan gözleri gözlerime denk geldi.
"Gereksiz bir hareket olacak, ortalık karışacak. Polis bu işi yapanların peşine düşecek. Ayrıca yapanlar da daha çocuk, reşit bile değiller. Gücün çocuklara mı yetiyor diyecekler?" dediğinde dişlerimi birbirine kenetledim.
"Çocuklarının beline silah veren aileye mi keselim cezayı yoksa dediğin gibi hiç karışmayıp bizim vatanımızın çocuklarına nasıl musallat olduklarını mı seyredelim?" dediğimde Uraz soluk verdi.
"Ben seni hep hümanist diye bilirdim sen Hülagühan çıktın anasını satayım." göz devirip yanıma gelirken elini uzatan Muhsin amcanın elini sıktım.
"İyi akşamlar Egehan oğlum.." diyen babamın iş arkadaşlarından olan Muhsin amcayla sektör hakkında konuşmaya başladık.
Gecenin ilerleyen saatlerinde, karanlık sokaklarda kapüşonum kafamda ellerimde kanla dolaşacağım, yumruklarımın yerde yatanın kemiklerini kıracağı aklımda yoktu. Üzerimde takım elbisemle, sohbetimize katılan babamın birkaç arkadaşı daha olmuştu. Mücevherlerden de konuşurken gözlerim adamların arkasında kalan ufak tefek sevgilime kaydı. Göz göze geldiğimizde dudaklarında meydana gelen gülümseme bana da bulaştı. Göz kırptığımda gülüp bakışlarını yanındaki insanlara çevirince ben de iş hakkındaki sohbetleri dinlemekten vazgeçip
"Müsaadenizle." diyerek yanlarından ayrıldım. Birce'ye doğru attığım her adımda içimdeki derin sıkıntıdan kurtulmaya çalışıyordum. Etrafındaki kadınlarla göz göze geldiğimde "iyi akşamlar." derken Birce'nin beline elimi doladım. Biz masadan ayrılırken
