İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
Yazmayı bitirdiğim tarih: 11.06.2021 Normal yazılar şimdiki zaman, italik yazılar anılar.
Bölüm 22 - bazı çözümler kalp acıtır
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gençliğim çocukluk anılarım bir boşlukta rüyalar görüyorum istemediğim birine dönüşüyorum
—
"Sıcak bir duş al da hastalanma." dediğini duydum Cem'in.
"Ben iyiyim böyle." deyince gelip oturduğum koltukta yanıma oturdu.
"Yapma böyle Egehan, salma kendini. Hiçbir şey bitmiş değil ki, niye matemde gibisin?" dediğinde
"Birce yok artık." dedim ellerimi birleştirip öne eğilirken. Bacaklarıma yasladığım dirseklerimde dahi gücün olmadığını hissediyordum.
"Ayrılmadınız ki siz. Bir süre görüşmeyeceksiniz sadece." dediğinde saçlarımı karıştırdım. "Zamana ihtiyacınız var. Hem bence bu saçma işler bitince daha iyi olursunuz." demesiyle arkama yaslandım. "Hadi kalk, duş al. Sonra da yemek yiyelim." dediğinde içimdeki sıkıntıyla oflamak istedim.
"Ya halledemezsek. Ya bir daha hiç devam edemezsek ilişkiye. Ben Birce'yi şimdiden özledim." derken Cem'in yüzüne baktım.
"Egehan neden böylesin?" dedi kaşlarını hava kaldırarak Cem.
"Nasıl?" dediğimde bakışlarıyla beni işaret ederek
"Böyle işte." dedi. "Paranoyak. Kimseye, hiçbir şeye güvenmiyorsun. Seni seviyor işte Birce, sen de onu seviyorsun ama bu yetmiyor. Ya yetmiyor ya da sevgiye güvenmiyorsun. Aşk bu mu gerçekten? Aşık olduğunuzu bilmek, sevdiğinin de seni sevmesi yetmiyor mu? Peki ya platoniklik? Karşındakinin seni sevmediğini biliyorsun ama içinde bir yerlerde onun için ölüp bitiyorsun. Senin için gülmüyor, sana hiç bakmıyor, seni hiç görmüyor... O senin dünyan ama sen onun için bir hiçsin, yoksun. Bence şükretmelisin." dediğinde mavi gözlerinin koyulaştığını görünce kaşlarımı hafifçe çatarken Cem'in birinden hoşlanma ihtimalini düşündüm.
"Kim?" çıktı ağzımdan. "Senin dünyan kim?" dediğimde gözlerime birkaç saniye baktıktan sonra gözlerini devirdi.
"Ben ne anlatıyorum sen ne diyorsun?" deyip bakışlarını playstationa dikti. "Maç yapalım iki el."
"Cem. Kimi düşündün?" dediğimde üfledi.
"Kimseyi düşünmediim." dese de inanmadım.
"Hani öz kardeşindim?" dediğimde çene kasının gerildiğini görüyordum. Gülümsemeye başlarken dönüp bana baktı.
"Sırıtma Egehan. Aklın dank etsin diye konuşuyoruz işte. Unutmuşum aklının olmadığını." deyip kalktı ve American tarzı mutfaklarına geçti. "Git duş al benim kıyafetlerden giy gel." dediğinde yerimden kalkıp koridorun sonundaki odasına geçtim. Çekmecesinden siyah eşofman altı ve kısa kollu beyaz tişört alıp odasındaki banyoya girdim. Aynaya yaklaşıp yansımamda kendimi izlerken kızarmış gözlerimde oyalandım. Üzerimdeki yorgunluktan ölümün ucundaymışım gibiyken ıslanmış kabanı ve beyaz gömleğimi çıkardım. Kemerimi ve pantolonumu çıkardıktan sonra ılık bir su açıp altına girdim. Dağınık ve sertleşmiş siyah saçlarım alnıma yapışırken geriye itip kolumu sıvazladım.
