İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
İtalik yazılar anılar, normal yazılar şimdiki zaman.
Bölüm 44 - deva son mu bulacak?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
belki de yanlıştı doğrularım aşk ile sevgimi sorguladım..
--
Nasıl başlayacağımı, ne söyleyeceğimi bilmiyorum.
Aklım, vicdanım ve kalbim savaş halinde. Yiğit'in Emin'in hakkında konuşurken kendisini ne kadar zorladığını, berbat hissettiğini görebiliyordum. Ama Emin o kadar ileri gitti ki.. Yiğit her şeyin farkında olarak soluk verdi.
"Yani babası Emin'i dövüyor mu?" dedi Cem, sessizliği bozmaya o cesaret edebilmişti.
"Fiziksel şiddet uyguladığını söylemedi hiç. Sadece kavga ettiklerini söylerdi ve ertesi gün okula geldiğinde yüzü gözü dağılmış olurdu. Hiçbir zaman babasının yaptığını söylemedi ama bence..."
"Bir insan niye oğlunu döver ki?" diyen Cem'e
"Biz şimdi gidip niye döveceksek, ondan." dedi Gökdeniz. "Oğlunun ne mal olduğunu biliyormuş demek ki." dediğinde
"Belki de babası yüzünden böyledir." dedi Cem.
"Onu bilmiyorum ama dayak arsızlığının nereden geldiği belli." Gökdeniz'in son sözünden sonra direksiyondan ellerimi çekip kucağıma bıraktım. Dalgın gözlerimi yanımda oturan Yiğit'e çevirdim. Arkadakilerin konuşmalarını düşünerek camdan dışarıyı izliyordu. Sık sık yutkunmasından, ellerinin yumruk olmasından, dişlerini sıkmasından kendisini suçladığını anlıyordum. Bize anlatmamalıydı, bunu o da biliyordu.
"Serkan neden önemli?" dedim boğuk çıkan sesimle. Gözlerini aşağı indirip biraz düşündükten sonra bana çevirdi.
"Amcasını babasından çok sever." dedi bir çırpıda. "Her şeyini anlatır. Küçüklüğünden beri amcasıyla kalır, nadiren babasının evine gider gittiğinde de kavga ederler."
"Bilmiyorum. Babasından anlayışsız diye bahseder." dediğinde
"Kendisi çok anlayışlı ya." dedi Cem. "Or*** çocuğu!"
"Neyse ne! Emin'in de babasının da psikolojisini en iyi amcası bilir." dedikten sonra gözlerime baktı. "O da kaçak." dedi. "Kimse yerini bilmiyor." dişlerim birbirine kenetlenirken bakışlarından geçen anlık şüpheye aldırmadım.
-
"Kendini kanıtlamaya mı çalışıyorsun?" dediğinde
"Sana mı?" diyerek sırıttım. Serkan etrafımıza baktı. Bir Murat bir de ikimiz vardık ambarda. "Belki de kendi adamına." dediğinde gözlerimi gözlerine diktim. "Yoksa niye beni bağlamayasın?" aramızdaki mesafeyi kapatıp benden daha çok dağılan yüzünü inceledim.
