Yazmayı bitirdiğim tarih: 16.06.2021
Bölüm 23 - yeni kız
Azdı yine deli gönül
üzerine geliyorum
geçti yine boş bir ömür
gözlerinden öpüyorum.—
Gözlerim tavandaki kayan yıldızlardayken yataktan kalkmak istemiyordum. Kahvaltı yapmak, okula gitmek ve kimseyle konuşmak istemiyordum. Koridordan sesler gelince yerimden kalkıp projeksiyonu kapattım ve odamdan çıkıp odasından çıkan Peri'ye baktım.
"Günaydın kurbağa prens, babam geldi hadi." diyerek beni merdivenlere iteklediğinde derin bir nefes alıp verdim. Yutkunarak merdivenlerden indim. Ablam yanımdan ayrılıp hazırlanmış masaya geçtiğinde gözlerimi tek tek masanın etrafında toplanmış aile bireylerinde gezdirdim. Annem, Gökdeniz ve Sima bana sonra da bana bakan babama bakıyorlardı. Dudaklarımı ıslatıp
"Ben seninle konuşmaya geldim." dediğimde koyu kahvelerini, bugün çocuk yumrukladığım için tahriş olmuş parmak boğumlarımda gezdirdi. Ellerimi saklamaya çalıştığımda gözlerini tekrar gözlerime dikti.
"Çalışma odasına geçelim." dediğinde yutkunup
"Gerek yok." dedim. "Söylediğim sözleri içten demedim baba. Sen benim hayatımda gördüğüm en iyi babasın. Sadece fazla sinirliydim. Beni biliyorsun ben, sinirimi etrafımdan çıkarıyorum. Seni kırdım ve sinirlendirdim. Sanırım sinirim sana çekmiş." diye ekledim. Babam da sinirlendiğinde tam sinirleniyordu. Adam beni evden kovup s*ktiri çekmişti. Babam biraz durakladıktan sonra
"Sen de beni biliyorsun oğlum. Mükemmel olan bana, yakışmayan tek şey sinirim. Sende de bu olmasın. Bunun hakkında çabalarsan eve geri dönebilirsin." dedi espriyle karışık. Ben de gülüp
"Aslında ayrı ev fikri hoşuma gitti. Tabi senin ve annemin de gönlü olsun istiyorum." derken anneme döndüm.
"İsterseniz yemekte konuşalım. Hadi oturun." deyip yerine oturdu annem. Hepimiz yerimize otururken
"Olayların tatlıya bağlandığını varsayarak bir öz çekim çekiyorum gençler." diyerek telefonunu gösteren Sima'ya baktım.
"Çek kızım çek." diyen babamdan sonra ailecek fotoğrafımızı çekti kendisini fenomen sanan kız kardeşim.
"Hemen paylaşıyorum, hemen." diyerek telefonuyla uğraşırken yemeğime başladım. Annem
"Ne yapmak istiyorsun oğlum?" dediğinde derin bir nefes alıp verdim.
"Zaten üniversiteye az kaldı. Bitiyor bu dönem. Ben de Can abinin yanında iş buldum. Hayata erken atılmış olurum işte. Yani açıkçası bunu çok istiyorum." dediğimde
ČTEŠ
Yalnızlığın Şehri
Teenfikceİçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu. Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor. "Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm." 🖤🌊 🌪 "Perestiş" hikayemdeki baş kahra...