İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
İtalik yazılar anılar, normal yazılar şimdiki zaman.
Yazmayı bitirdiğim tarih: 26.03.2022
Bölüm 31 - hayatın güzelliğisin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sırtımı yattığım yataktan kaldırıp ellerimi dizlerime koyarak yüksekte olan pencereden gökyüzünü izledim. Gözlerimi alan güneş ışığı yüzümü buruşturmama sebep olurken çıplak tenime değen serin havayla derin bir nefes alıp verdim. Biraz önce rüyamda gördüğüm Birce'me sarılmak istiyordum. Aklımı meşgul eden sahneyi yaşadığımız günü düşündüm.
🌊
Oturduğum yumuşak yatakta ellerimi dizlerime koyarak sıcak elini ensemde hissettiğim Birce'min bana aldığı kolyeyi takmasını bekliyordum. Kolye kullanan biri değildim ama aldığı kolye güzeldi. Gerçi güzel olmasaydı da takardım. Gümüş zincirin uçlarını birbirine geçirdiğini ellerini omuzlarımda hissettiğimde anladım. Omzumdaki elini tutup başımı arkama çevirdim. Dizlerinin üzerinde yükselmiş Birce'm gözlerime sonra da kolyenin önden nasıl durduğuna baktı. Elini bırakıp kolumu beline sararak kendime çekip önüme aldım. Birce'm aniden döndüğünde gülüp bacaklarımın üstüne oturdu.
"Yakıştı mı?" dediğimde başını olumlu anlamda salladı. Elleri pazularımdan karnıma geçti.
"Yakıştı." dediğinde gülerek
"Tişörtümü çıkarmamı neden istedin?" dedim, omuz silkti.
"Nasıl daha güzel duracağını merak ettim." dediğinde belindeki ellerimi hareket ettirdim.
"Nasıl daha güzel duruyor?" dediğimde güldü. İçinde kaybolmayı yeğlediğim gözleri gözlerimdeyken
"Çokça güzel duruyor." dedikten sonra "Egehan?" dedi aklına bir şey gelmiş gibi. Kızıl kaşları heyecanla kalkarken gözlerinin irileştiğini gördüm. Meraklanıp
"Gülüm?" dediğimde Birce'm
"Senin Whatsapp profil fotoğrafın çok güzel." dedi. "Neresi orası?" dediğinde kaşlarımı hafifçe çatıp açık mavi çiçekli çarşafın üzerindeki telefonumu aldım.
"Benim hangi fotoğrafım vardı ki orada?" deyip hatırlayamadığım fotoğrafı açtım.
"Ha bu mu, bizim evin bahçe burası." dediğimde
"Tahmin etmiştim zaten." dedi.
"Sen hiç gelmedin ki bu eve." dedim başımı iki yana sallayarak. "Abant'taki ev bu." dediğimde Birce'mle Abant'a gittiğimizi hayal ettim. "Gidelim mutlaka." dedim gülümseyerek. "Neden sordun?" derken Birce'min kucağımdan kalkıp yatağın kendi tarafına geçmesini izledim. "Profil fotoğrafını yani?" dediğimde yatağa oturup bana baktı.
