İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 20 - gecenin karanlığı
Kanun bu yalnızlık içimdeki yabancı el üstünde dururken kuyuya düşen..
--
"Egehan?!" diyen Birce'nin yüzüne bakamazken ahırın kapısından sürüklene sürüklene çıkmış bantlı adama bakıyordum. "Egehan bu kim?!" derken Birce'nin mumyayı gösterdiğini yan yan bakarak görebiliyordum. Birkaç yutkunma evresinden sonra bir şeyler uydurmaya çalışarak yerde sürünen mumyaya doğru hızla yürümeye başladım.
"Şey bu.. ım. Bizim.. bizim bir şeyimiz ama.." derken adamı sinirle bakıp ahırın içine geri itmeye başladım. "Ulan bir yerinde dur." derken Birce'nin
"Egehan!" diye bağırmasıyla gözlerimi ona çevirdim. Şok içinde bir bana bir de adama bakarken aklıma hiçbir yalan gelmemesiyle sinirleniyordum.
"Her şeyi anlatacağım Birce. Lütfen sakin ol." derken etrafa baktım. Babamın adamları bizi birazdan fark ederdi. Adamı tekrar ahıra itmeye çalışırken karşıma, adamın arkasına geçen ve ahırın içine çeken Birce'ye baktım. Alnımdan terler akarken adamı birlikte içeriye geçirdik. Boş ahıra bıraktığımızda doğrulup Birce'yi elinden tutarak ahırdan çıkardım ve ahırın kapısını kapadım.
"Kim bu adam Egehan, sen ne halt yedin?" dediğinde yutkunup karşıya baktım. Önüme geçip sinirle "Egehan çıldırtma beni, cevap ver bana!" dedikten sonra başını geri çekip çatık kaşlarının altından düşünceli gözlerini etrafında gezdirip hemen benim kahvelerime çevirdi. "Bu adam o adam mı?" dedi biran da. Kaşlarımı çatıp ben de onun gözlerini izlerken göz kırpıp anlamadığımı belirttim. "Serkan, Serkan Serezli. Emin'in amcası." dediğinde gözlerimi kırpıştırdım.
"Sen nereden biliyorsun Serezli'yi?" deyip sinirle derin bir nefes alıp verdim. Kafamdaki soru işaretleri çoğalırken Birce'ye baktım. Mavilerindeki ciddiyete şaşırırken konuşmasındaki öz güvene takılı kaldım.
"Ne önemi var nereden bildiğimin, biliyorum işte. Ayrıca sadece Serezli'yi de değil," deyip kollarını göğsünde birleştirdi. "Dün geceki adamları da biliyordum." dediğinde
"Polisi sen mi çağırdın yoksa?" dedim hayretle.
"Aynen canım ben çağırdım. Senin gibi peşime başka adamlar takmadım." dediğinde göz bebeklerim büyüdü. "Evet korumalarınızı da gördüm. Dua et onları da şikayet etmedim. Şimdi beni salak yerine koyman bittiyse artık sen anlatsan diyorum." dediğinde dudaklarımı ıslattım.
"Estafurullah Birce ben seni niye salak yerine koyayım, maşallah zehir gibi zekan var-"
