İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Dursun bu dünya Derken bir anda geldin dünyama Var oldu renkler, bitti tüm dertler Hangi cennetten söyle Gönderildin bana sen
--
Tedirginlikten ve yaşadıklarımızın nedenini bilmememin verdiği sinirle ortada dönüp duruyordum. Titreyen ellerime dokunan tenle ürperip ellerimi çektim. "Sakin ol artık Mehir, bir şey yok." Uraz'ın gitgide sabırsızlanan sesiyle kendimi tutmayı bırakıp tüm öfkemi kustum.
"Ne demek bir şey yok? Uraz sen hiç etrafına bakmıyor musun, evinin halini görmüyor musun? Ya yarım saat önce ölümden döndük sen bunun farkında değil misin?!"
"Ben her şeyin farkındayım ama sen kendinde değilsin. Korkacak bir şey kalmadı." göz devirip bahçesinde durduğumuz eve baktım. Camların hepsi parçalanmıştı. Daha yarım saat önce durduğum yerde başkaları durup evi hedef alan silahları ateşliyorlardı. Birkaç adım atıp Uraz'a yaklaştım.
"Uraz bu durum normal değil. Anlıyor musun beni, hm? Evin bu hale getirilmesi, inatla polis çağırmaman, evinin portmantosunda ve belinde silah olması normal değil." kelime kelime konuştum.
"Abartıyorsun Mehir, kimseye bir şey olmadı işte." dediğinde sinirden patlamak üzereydim.
"Abartıyor muyum?! URAZ ÖLEBİLİRDİK!"
"AMA ÖLMEDİK!" ikimiz de öfkeden kızarırken
"N'oldu burada?" diyen sese önce Uraz dönüp baktı. Gözlerimi arkasını dönüp bakan Uraz'dan çekip ben de Egehan'a baktım. Gözleri, evle etrafta gezinen takım elbiseli adamlar arasında mekik dokuyordu.
"N'oldu Egehan niye şaşırdın? Uraz'ın evine kurşunlar yağması normal değil mi?" dediğimde kaşlarını çatıp soru dolu gözlerle Uraz'a baktı. Uraz'ın sinirle verdiği soluktan sonra
"Kim yaptı bunu?" demesiyle ben de merakla Uraz'a baktım. Ben sorduğumda cevap vermemişti.
"El sıkışacağın adam yaptı. Siz n'aptınız, iyi anlaşabildiniz mi?" kaşlarımı çattım. Egehan,
"Oktar mı yaptı?" dediğinde gözlerimi kırpıştırıp salonda bana saldıran adamın telefonla konuşmasını düşündüm . Yutkunurken
"Hmm." diye mırıldanarak onaylayan Uraz'ın sert bakışlarına yakalandım. "Sen niye şaşırmadın?" dedi bana.
"Ben.. bana salonda saldıran adam telefonla konuşuyordu." kararsız çıkan sesimi boğazımı temizleyerek yok ettim. "Telefondakine kızı bulacağım dedi." Uraz'ın yüzünde tehlikeli bir gülümseme gelip geçerken sıktığı dişlerinin sesini duydum.
