İçimde bir kuyu var.. Kapkaranlık, nefes alamayacak kadar dar, sonu görünmeyen dipsiz bir kuyu.
Bu kuyudan mutsuzluk taşıyor bazen. Her yer mutsuzluk altında kalıyor.
"Seni kaybettiğim gün, o kuyuya düştüm."
🖤🌊
🌪
"Perestiş" hikayemdeki baş kahra...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
geri ver, geri ver bana düşümü yakıyor gerçeğim be aman görmeyince bu göz katlanır mı gönül görelim yeniden, yeniden
--
Anın değerini zaman geçtikçe anlıyor insan. Birkaç gün önce evinde olmanın bir önemi yoktu ama şimdi o evde, yanı başımda duran kırmızı saçlı bir kızın hayaliyle dolup taşıyordum.
Birce'yi çekip gittiği için suçlayacak değilim, bütün öfkem kendime. Gittiği için mutlu değilim hatta özlem içinde kıvranıyorum ama evin içinde tüm duygularımı daha rahat yaşıyorum.
Sanırım Birce'yle bu sefer bu yüzden olmadı. Kendim olamadım. Ben Birce'yi seviyorum ama bunu saklama gereği duydum. Ondan sakladıkça benden uzaklaştı, kendimden sakladıkça benden gitti.
Telefonum bir yerlerde çalarken başımı masadan kaldırıp ileride, koltuğun üzerinde duran cihazı aldım. "Efendim abi?"
"Neredesin Egehan, günlerdir ulaşamıyorum sana." sesi keskindi.
"Bir şey mi oldu?" derken Aslı ablanın odasında turlamaya başladım.
"Soruma cevap ver, neredesin?" Uraz'ın gitgide sertleşen sesi yüzünden kaşlarım çattım.
"İşteyim birazdan çıkarım. Sen de benim soruma cevap ver, bir şey mi oldu?" dediğimde
"Konuşmamız lazım bana gel ya da ben sana geleyim." dedi. Restoran işi için Oktar'la buluşacaktım. Kolumdaki saate bakıp
"Tamam akşam gel bana." dediğimde bir şeyler homurdanıp telefonu kapadı. "Delirdi iyice." diye söylenerek şirketten çıkmak için otoparka inip arabaya geçtim. Restorana sürerken arabanın içinde telefon melodisi yankılanınca ekrana bakıp aramayı açtım. "Efendim Filiz?" dedikten sonra benimkine zıt neşeli sesini duydum.
"Egehan, nasılsın?"
"İdare ediyorum, sen?"
"İyiyim ben de sağ ol. İşten çıktıysan buluşup bir şeyler yapalım diyecektim."
"İşten çıktım, çıktım da başka işlerim de var."
"Peki.." derken sesi bozuk çıkmıştı.
"Görüşürüz." deyip telefonu kapattıktan sonra kaç gündür ektiğim Filiz'in ilgisinden sürekli aramasından bunalmıştım. Birce haklı bu konuda derken yine çalan telefonu sinirle açtım. "Ne var Gökdeniz?"
"Ebenin şeyi var, düzgün aç şu telefonu. Neredesin?" cıkladım.
