VAROLUŞ TAMAMLANDI

31 Bölüm

Merhaba, yeni bir bölüm ile geldim ve bu bölümü de seveceğine eminim. Lütfen gerçekten beğeniyorsanız oy vermeyi unutmayın. Sizi çok seviyorum. 🥰😘🥰😘🥰😘

 

Merhaba diye seslenen adama baktığımda kırt yaşlarında, boyu 1.80 gibi görünen, kumral, tip olarak fena sayılmayan biriydi. Bir elinde bastonu vardı. Yüzende gülümsemesi ile bana samimi bir şekilde bakıyordu.

“Merhaba” diye çekinerek cevap verdim. Hala adamı inceliyordum.

“Kusura bakmayın sizi korkutmak istemedim. Sadece yere düşen telefonumu verebilir misiniz diye soracaktım. Bacağımın birini zorlanarak büküyorum. Bu yüzden eğilmem zor oluyor. Rica etsem telefonumu verebilir misiniz? ” dedi. Parmağı ile yerde kumların içinde  bulunan telefonu göstererek.

Önce telefona daha sonra adamın bacağına baktım. Adam benim tereddüt ettiğimi anlayınca, “her neyse boş verin. Ben almaya çalışırım.” Dedi elini sallayarak.

Aslında tereddüt etme nedenimi yanlış anlanıştı. Benim de derdim eğilmemin zor olacağıydı. Tabii ki onunki kadar zor değildi. Adamın sözlerinin üzerine yüzüme yerleştirdiğim samimi bir gülümseme ile, “yanlış anladınız. Tabii ki verebilirim. Ayrıca beni korkutmadınız. Sadece burada yalnız olduğumu zannettiğim için biraz şaşardım,” dedim adama yaklaşıp telefonunu zorlanarak da olsa alarak.

 Yerden alıp adama telefonu uzattığımda beni dikkatlice incelediğini fark ettim. Ona baktığımı görünce “neden rahatsız olduğunuzu söylemediniz. Siz de zorlanarak aldınız telefonu. Bir yeriniz ağrımıyordur umarım.” diye üzülerek konuştu. Adamın da beni ne amaç ile  incelediğini anlamış oldum. O da benim durumuma üzülmüştü.

“Düzeliyorum. Sıkıntı olmadı. Endişelenmenize gerek yok.” Dedim adama telefonu uzatırken.

Yüzündeki endişesini silerek, “Teşekkür ederim. Ben Tekin.” Diyerek telefonu aldıktan sonra elini uzattı.

“Ben de Güneş. Tanıştığıma memnun oldum. Tekin bey” dedim adamın eline elimi uzatıp sıkarak.

“burada mı oturuyorsunuz?” diye sordum. Gözlerim ile uzakta bulunan lüks evleri göstererek. Bu halde o kadar uzak bir yerden yürüyerek gelmesi aklıma takılmıştı. Yürüye bilirdi ancak bu onu çok zorlardı.

“Arkadaşımın evi var burada. Birlikte geldik değişiklik olsun diye. Biraz sahilde gezmek istediğimi söyleyince beni arabası ile getirdi. Birazdan almaya gelecek. Siz de burada mı oturuyorsunuz?” diye açıklamasını yaptıktan sonra soru yöneltti.

“Aslında ben de burada oturmuyorum. Erkek arkadaşımın evi var. Bizde aynı düşünceden dolayı bir günlüğüne kaçtık buraya. O da birazdan burada olur.” Dedim. İçimde ilk defa rahatça Ateş’in erkek arkadaşım olduğunu söylemenin mutluluğu ile. Onunla sevgili olduğuma hala inanmıyordum. Ağzımdan çıkan erkek arkadaşım kelimesi yüzümde kocaman gülümsemeye neden olmuştu. İçimde ise tarifi imkansız bir şekilde kelebekler uçuşuyordu.

“Şimdi gitmem gerekiyor. Bir dahaki sefere mutlaka tanışmak isterim erkek arkadaşınızla. Ona çok şanslı bir adam olduğunu hatırlatmak isterim. Böyle güzel ve iyi kalpli bir kıza sahip olduğu için şanslı yaratılmış. Mutlaka senin kıymetini bilmeli ” Dedi samimi bir şekilde. Söylediklerini yüz ifadesi de destekliyordu sanki.

“Ayrıca sizinle tekrar tanıştığıma memnun oldum.” Diye acelesi varmış gibi konuştu. Sanki buradan bir an önce uzaklaşmak ister gibi bir hali vardı.