O gün o hastanede yapılan o hata birbirinden habersiz olan o iki kızın hayatlarını birbirine karıştırmıştı.
Ve işte o gün yapılan o hata bir kızı ve bir aileyi uçurumun kıyısına getirdi.
----------------------------------------------------
Alkım hay...
Başımdaki ağrıyla gözlerimi açtım. Dün çok ağladığım için şimdi başım ağrıyordu. Saat daha erkendi ama ağrım çok olduğu için uyuyamıyordum. Kahvaltıya daha iki saat vardı.
Üstüme siyah oversize bir sweat, siyah bir pantolon ve üzerime de siyah şişme bir mont giydim çünkü yağmur vardı dışarıda. Saçlarımı da tepeden bağlayıp ayağıma siyah yarım bot ayakkabılarımı geçirdim. Kulaklığımı da takınca her şey hazırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odamdan çıktığımda birinin sessizce telefonda konuştuğunu duydum. Bir kadın sesiydi. Bu evdeki çalışan Eylül'ün sesiydi. "Evet... Bilmiyorum konuşmuyorlar... Sen hazır olduğunda harekete geçeriz... Tamam. Haber bekleyeceğim." dedi. Adım sesleri gelmeye başlayınca hızla merdivenleri indim. Hiç durmadan kapıdan çıktım.
Adımlarım yavaşlarken kendimi ana bıraktım. Yağmur sesi, toprak kokusu, yalnız benim bulunduğum bir sokak, yeni yeni aydınlanan gün. Birleşimleri huzuru temsil ediliyordu.
Adım seslerim sokakta yankılanıyordu. Yağmur durmuştu. Ardından çıkan güneşle beraber oluşan gökkuşağına bakarak gülümsedim. Gerçekten güzel bir gündü bugün. Karşıma çıkan banka ıslaklığını umursamadan oturdum. Telefonuma gelen bildirimle cebimden çıkarıp baktım.
Anonim Ekin:*Fotoğraf*
Anonim Ekin: Erkencisin bakıyorum.
Az önce yağmur yağarken çekilmiş bir fotoğrafımdı.
Siz: Beni çekmeyi bırakmalısın. Hatta böyle her an takip etmeyi de.
Siz: Kötü hissettiriyor.
Anonim Ekin: Sence bu dediklerini yapacak mıyım?
Anonim Ekin: Neyse sana bir şey soracağım.
Siz: Sor bakalım. Dünde ben sormuştum.
Anonim Ekin: Şimdi uzun zamandır görmediğin ama çok sevdiğin biri çıksa karşına ne yaparsın?
Siz: Uzun zamandır görmediğim ama bir kez daha görmek için her şeyimi verebileceğim bir kişi var. Onu da görmem imkansız ama eğer bir mucize olur da görürsem ilk önce sımsıkı sarılıp, kokusunu doya doya içime çekerim ama sonra ne yaparım bilemiyorum.
