KARIŞAN HAYATLAR

BÖLÜM 38

(Multimedya: Asrın)

ALKIM AKSOY

Alkınların evinin önünde yaklaşık 7 dakikadır Alkın'ı bekliyorduk. Sonunda dayanamayıp kemerimi açtım ve abimin kucağına geçtim. Çünkü ev ondan taraftaydı. Kornaya basarak camdan çıkıp bağırdım.

"Alkın hadi!" dedim. Abimin kahkahasını işittim.

"Ne, ne gülüyorsun?" dedim. 

"Bir oturduğun yere bir yaptığın hareketlere bakınca gülünmeyecek gibi değil. Küçük bir kız çocuğu gibisin." dedi abim. 

"Ne varmış halimde? Hem nerede kaldı bu?" dedim ve camdan tekrar çıkıp bağırdım.

"ALKIN! KÖK SALDIM ARABADA!" diye bağırdım. O sırada Alkın evden çıktı.

"Geldim be ne sabırsızsın." dedi Alkın ve arabaya bindi.

"Merhaba Asrın abi. Nasılsın?" dedi abime bakarak. Abim gülümsedi. "Merhaba Alkın." dedi abim. Bende yerime geçtim. Sonra abim devam etti. "İyiyim. Kemerlerinizi bağlayın." dedi. İkimizde bağlayınca abim abim arabayı çalıştırdı.

"Sen nasılsın Alkın?" dedi abim araba hareket etmeye başlamışken.

"İyiyim. Okul, yeni ev falan derken baya yoruluyorum ama olsun." dedi Alkın.

"E nereye gideceğiz?" dedim heyecanla.

"Sürpriz ama çok beğeneceğinizi düşünüyorum. Gitmeden yemek yiyelim. Ne yiyelim?" dedi abim.

Aynı anda "Hamburger." dedik Alkın ile. Abim gülümseyip kafa salladı.

Bir hamburgercide durduk. Hemen içeri geçtik. Yemekleri söyledikten sonra beklemeye başladık. Etrafa yayılmış yemek kokusu aklımı çelerken büyük bir sabırsızlıkla yemeğimi beklemeye başladım. 

"Ya nerede kaldı yemekler?" diye yakınınca abim ve Alkın güldü.

"Çok mu açsın?" dedi abim.

"Hem de nasıl! Sabahta çok bir şey yemedim o yüzden çok açım." dedim.

"Neden yemedin?" dediler aynı anda. İkisi de aynı yüz ifadesini takınmış bana bakıyorlardı.

"Çünkü  o an çok aç değildim." dedim.

O sırada yemeklerimiz geldi. Hemen önüme konulan hamburgere yumuldum. İkisi bana bakıp kahkaha attılar. Bende gülümseye çalıştım ama ağzım dolu olduğu için yapamadım. Bu halime daha çok güldüler.

"Yavaş ye Alkım boğulacaksın." dedi Alkın. Onu takmayıp yemeğime devam ettim. Yemek bu boru mu?

Yemek bol sohbetle geçmişti. Şimdi ise abimin sürpriz dediği yere gidiyorduk. Abim arabayı durdurunca şaşkınlıkla geldiğimiz yere baktım. Bir lunaparktı. "Hadi canım!" dedim.

"Ne bekliyorsunuz inin hadi." dedi abim. İndiğimizde ikisi de elimi tuttu. Alkın'ın elini bıraktım. 

"Ortada olmayı sevmiyorum. Sen şu eli tut." dedim ve abimin boş elini onun eli ile birleştirdim. 

İkisi ses çıkarmadan tuttular. Gülümsedim. "Hadi geçelim o zaman." dedi abim gözleri parlarken. Doğru bir şey yaptığımı fark edip gülümsedim. 

Beraber ilerlemeye başladık. "İlk neye bineceksiniz?" dedi abim. "Sen binmeyecek misin?" dedim.

"Hayır." dedi. "O zaman nasıl abi-kardeşler günü olacak. Senin de bizimle gelmen lazım." dedim.

"Evet abi-kardeşler günü yapmamız için senin de gelmen lazım." dedi Alkın. Abim ona döndü.

"Madem çok istiyorsunuz atlı karınca dışında hepsine binebilirim." dedi abim.