O gün o hastanede yapılan o hata birbirinden habersiz olan o iki kızın hayatlarını birbirine karıştırmıştı.
Ve işte o gün yapılan o hata bir kızı ve bir aileyi uçurumun kıyısına getirdi.
----------------------------------------------------
Alkım hay...
Aksoy ailesi dağılmıştı. 5. günde bitmişti ama hala Alkım'dan bir haber yoktu. Hepsinin canı yanıyordu ve geçen her saniye korkularını arttırıyordu. Onlar pişmanlık ve hüzünle kardeşlerini aralarken Ekin de günlerdir sevdiğini arıyordu.
Harap olmuştu oda. Kim bilir neredeydi sevdiği? Kalbindeki baskının onun sesini duyana kadar geçmeyeceğini biliyordu. O öyle seviyordu ki kalbi onu her gördüğünde dengesizleşiyor bazen ise kalbinin atmayı unuttuğunu düşünüyordu.
Ekin gözleri dolu dolu telefon başında bir haber bekliyordu. Aynı zamanda Allah'a onları kavuşamadan ayırmaması için yalvarıyordu.
ALKIM AKSOY
"Biriciğim kalkman lazım." diyen Asrın abimle gözlerimi açtım.
"Neyse hadi kalk bakalım kahvaltıya. Ondan sonra ailenin yanına gideceğiz." dediğinde yataktan kalktım.
"Tamam." dedim.
"Bak şurada senin için birkaç kıyafet aldırdım giyin de gel." dedi. Ben onaylayınca odadan çıktı. Gidip poşetten alınan giysileri elime aldım. Benim için alındıkları belliydi. Sanırım Asrın abim beni sandığımdan daha iyi biliyordu.
Üstüme lacivert bir sweat altıma ise siyah bir eşofman giydim. Ayağıma da yine kutudan çıkan spor ayakkabıları giydim. Saçlarım düzgün olduğu için karışmadım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Aşağı indiğimde abim masada oturmuş beni bekliyordu. Gidip oturdum bende. Dün yaptığı gibi önce bana yedirdi sonra kendi yedi. Kahvaltı bitince konuştu. "Alkım hadi yaralarına pansuman yapalım. Sonra çıkacağız." dedi.
Beraber salona geçtik. Bilekleri açtı ve pansuman yapmaya başladı. "Alkım senden bir söz istiyorum." dedi. "Ne sözü?" dedim. "Bir daha asla kendine hiçbir şekilde zarar vermeme sözü." dedi. "O zaman bende bir söz istiyorum." dedim. "Ne?" dedi. "Ne yaparsam yapayım bana merhamet ve şefkatle bakan gözlerinin hep böyle bakacağı sözü." dedim.
"Söz veriyorum." dedik aynı anda. "Umarım bu yaptıklarım dediğin şeylerin arasına inithar dahil değildir." dedi. "Hayır değil. Sen yanımda olduğun sürece bir daha intihar etmeyeceğim." dedim.
"Aferin benim kızıma." dedi. O an bir şey dikkatimi çekti. Dün geceden beri bana kızım deyip duruyordu. Acaba neden?
"Bana neden kızım diyorsun?" dedim.
"Çünkü seni kızım, kardeşim, annem gibi görüyorum. Hayatımda olması gerekip de olmayan her profilde sen varsın benim için. Yani istersen annem de diyebilirim. Nenede, teyze, hala, yenge." dedi.
