Peculiarity In Her Eyes

[ 29 ] Pretty Bizarro

3RD PERSON'S POINT OF VIEW

Marami satin ang may tinatagong sekreto. Mga sekretong hindi na mabilang at ilang taon na tinatago.

Mahirap kapag may sekreto ka, lalo na kapag isa itong malagim na sekreto na ayaw na ayaw mong mabunyag.

"Hon, what if suddenly mawala ako?" Tanong ng isang dalaga sa kanyang kasintahan na nagluluto ng agahan nila. Hindi mapigilan na mapataas ang isang kilay ng binata habang nagluluto ng pancakes dahil sa walang pag-aalinlangan ang pagtanong ng dalaga sa kanya. Nilingon niya ito at nadatnan niyang nakatingin sa malayo ang kasintahan.

"What are you talking about?"

"Walang permanent sa mundo, hon. If ever na mawal—" dali-daling iniwan ng binata ang niluluto niya saka nilapitan ang dalaga at niyakap ito ng mahigpit at may pagmamahal.

"Don't you dare finish that phrase, Larra. Hindi ka mawawala at hindi ako papayag na mangyari iyon." Malambing na saad ng binata sa dalaga. Niyakap rin siya pabalik nito pero mas mahigpit pa ito kesa sa yakap niya.

Napangiti ang binata at hinalikan niya ito sa noo. Bigla niya naalala ang una nilang pagkikita. Sa totoo lang ay hindi siya naniniwala sa love at first sight dahil wala siyang kaalam-alam sa pagmamahal.

But when he saw Larra, he froze like he saw something amazing for the first time in his life. That time, pakiramdam niya ay silang dalawa lang sa mundo, naging slow motion lahat ang mga bagay na nasa paligid nila.

"What's with the sudden emo?" The guy asked his love as he put some hair to the back of her ear that blocks the angel and innocent face of hers. Pero tanging iling lang ang ssinagit ng dalaga.

"Don't ever mention that. What are you thinking? Hinding hindi 'yon mangyayari. I will do everything to protect you. Just please, stop saying those words. It makes me scared." Mata sa mata niya itong sinabi sa kanya, nag-aalal sa kanyang kasintahan.

"I'm sorry. Promise hindi ko na ulit babanggitin ang mga salitang 'yon."

"Good," he hugged her again just to make her sure that he's always there for her, that she's safe with his arms.

Nainis siya sa sinabi niya but at the same ay nag-aalala siya. Hindi magiging ganito ang girlfriend niya kung wala itong problema. So for gaining back the confidence for her love, he said the magic word.

"I love you hon,"

"I love you too," sabay halik niya sa kanyang noo.

. . . .

[Present time....]

"Psst," lumingon ako nung may sumitsit sakin sa likod. Humarap agad ako ng mapagtantong si ate lang pala ito. Narinig ko ang pagsara ng pinto at umupo siya sa armrest ng swivel chair na inuupuan ko.

"Are you okay?" She asked as she put her hand on my shoulder. Hindi ako tumango, hindi ako umiling, nanatili lang akong tahimik— nakatitig sa picture naming dalawa ni Larra.

Reminiscing the memories we both treasured makes me want to cry, silently. She's my apple of the eye, my Maria Clara, she's my Beauty and I'm her Beast charming.

Bawat araw ay unti-unti akong nawawala ng pag-asa. Hindi makatulog ng ilang araw, overthinking was making me stressed out, naging dahilan ito ng pagliban ko sa klase.

"Those dark big circles under your eyes looked new in your face. Are you really okay?" Tanong niya pero hindi ko siya pinansin. Bumuntong hininga ako, tumayo at pumunta sa side table ng kama at nilagay doon ang picture.