Peculiarity In Her Eyes

[ 35 ] Vendetta's Mask

Rosella...

I hear... a voice. A man's voice.

Lascia...

Wala akong alam sa pinagsasabi niya. I don't even know if those are still words. Hindi ko maintindihan.

Lascia mi guidà...

Napangiwi ako. What... what's happening to my body? I can't move. Is this a dream?

"Rosella," that voice. It's Kylie's voice. Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. Puti, I'm in a place that all I can see is white. Yeah, this is really a dream.

Lumingon ako sa paligid. There I saw Kylie, nakatalikod siya sakin at papalayo.

"Kylie," I called her but she didn't answer o kahit lumingon man lang. Naramdaman kong bumaba ako, do'n ko lang napagtanto na lumulutang pala ako kanina.

So I took the chance to run to her pero ba't parang hindi ako lumalapit sa kanya? Parang mas lalo lang akong lumalayo.

"Kylie!" I shouted but she won't stop walking. Sige pa rin ako sa pagtakbo pero bawat hakbang ko ay lumalayo lang ako sa kanya. Tinawag ko ulit siya ng napakalakas at doon lang siya tumigil, napatigil rin ako. Medyo hinihingal sa pagtakbo.

Marahan siyang lumingon sakin. "Stay away," kahit na mahina ang pagkasabi niya ay sakto lang ito para marinig ko.

"What?"

"I said stay away from me." Medyo tumaas ang boses niya. Hindi ko maiwasan na mapaatras. Why... why is she like this? What's with her?

"Kylie-"

"Didn't you hear me? I said stay away from me, you monster!" I gasped as I feel my legs starts to tremble kaya naman nung umatras ako ay natumba ako. Hindi ko mapigilang magulat sa pinapakitang asal ni Kylie sakin.

What's wrong with her? Bakit ganito ang trato niya sakin? She's like a totally different person. And... w-what did she called me?

"Bakit kasi nabuhay ka pa?" I can sense some anger in her voice. Parang binagsakan ako ng mga malalaking bato dahil sa sinabi niya. Nanlalakihan ang mga mata, umaawang na bibig- sobra akong nagulat sa sinabi niya.

Niyukom ko ang aking kamao at napayuko, gritting my teeth silently. Hindi ako makagalaw, hindi ko alam kung totoo ba talaga na lumabas 'yon mula sa bibig niya o baka namali lang ako ng rinig?

Tumingala ako nung naramdaman ko siyang papalapit sakin. Lumalapit nga siya sakin pero tumigil rin naman agad siya ng ilang metro. Nakayuko ang ulo niya kaya hindi ko makita kung ano ang nakaukit na expression sa mukha niya. Ayaw kong makita.

"Noon pa kita kinakasuklaman," napalunok ako. No, this is not her. This is not definitely the Kylie I know. Ibang-iba siya ngayon. Relax Rosella, this is just a dream. A bad dream. Lahat ng lumalabas sa bibig niya ay hindi totoo.

"And I regret all the things I did for you. I regret that I befriended you." Mas masakit ngayon ang mga salita na sinabi niya sakin kesa kanina. Mas naging doble ang sakit na naramdaman ko.

If this is a dream, why am I not waking up? This is just a bad dream, right? Pero parang totoo. Wala akong magawa kundi ang tumahimik nalang at yumuko.

All these years, ganito ang nararamdaman ni Kylie tungo sakin? But why can't I feel her feelings? Dahil ba palagi siyang ngumingiti? Natatakpan ng ngiti at tawa niya ang totoong nararamdaman niya sakin?

She regrets all the things we did, she regrets the moments we had together, she regrets everthing with me. Hindi ko mapigilang umiyak. Ang sakit maramdaman na ang tinuri mong kaisa-isang kaibigan ay ganito pala ang totoong nararamdaman niya sayo.