ဝန်း အပြင်ထွက်လာတော့ ကားပါကင်မှာ ကိုနေဦး နဲ့ လွှားရဲ့မန်နေဂျာ နဲ့ စကားပြောနေကြသည်။
" လွှား ရော "
မြင်ကွင်းထဲမှာ မတွေ့တဲ့ ကလေးပေါက်ကို ရှာကြည့်တော့ မန်နေဂျာဆိုသူက အဖြေပေးလာသည်။
" ဟို ပြန်သွားပြီဗျ "
မန်နေဂျာကို ချန်ခဲ့ပြီး တစ်ယောက်ထဲ ပြန်သွားတာလား။ ကားမောင်းလိုင်စင်ရှိလို့လား။ မဟုတ်သေးပါဘူး ကားလည်းဒီမှာ ရှိနေပါတယ်။
" ဘယ်လိုပြန်တာလဲ ဒါ လွှား သုံးတဲ့ ကား မဟုတ်ဘူးလား "
" တစ်ယောက်ထဲပြန်ချင်လို့ ဆိုပြီး တက္ကစီ စီးပြီးပြန်သွားတာ "
တစ်ယောက်ထဲ တက္ကစီနဲ့ ပြန်သွားတယ် ဆိုတာ ကြားလိုက်ရတော့ ဝန်း ရင် ထဲ ထိတ် ခနဲ။
" ခင်ဗျားကရော "
လွှား ရဲ့ အစစအရာရာကို တာဝန်ယူပေးရမယ့် သူက လွှားနောက်မလိုက်သွားဘဲ အလာပသလာပ ပြောနေတာကြောင့် မျက်ခုံးပင့်ကာ မေးလိုက်သည်။ ကလေးတစ်ယောက်ထဲ တက္ကစီ စီးပြီး ပြန်သွားတာကို အေးဆေးနေနိုင်နေတာက ဝန်း အတွက် ကန့်လန့်ဆန်နေသည်။
"ဗျာ ကျွန်တော်တောင် ဘာမှ မပြောလိုက်ရဘူး ဘာဖြစ်လဲ မသိဘူး မျက်နှာက တစ်မျိုးပဲ "
ဝန်း ၈၈ ကြိမ်မြောက် သက်ပြင်းချမိပြန်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်က လွှား ကြောင့် မဟုတ်ဘူး လွှား အတွက် ဆို ပိုမှန်မလား ။
ဘယ်လိုစိတ်နဲ့များ တက္ကစီ စီးပြန်သွားတယ် ။ တစ်ခါမှ စီးဖူးတာလည်း မဟုတ်ဘူး ။တက္ကစီသမားတွေ ညာစားသွားရင် ဒုက္ခ။ သူနေတဲ့နေရာကို တော့ ပြောပြတတ်ပါ့မလား ။
" အဟား "
တမင် စဥ်းစားတာမဟုတ်ဘဲ ဝင်လာတဲ့ အတွေးပေါင်းစုံကြောင့် ဝန်း ခေါင်းကို ခါရမ်းလိုက်ပြီး ခပ်ဟဟ ရယ်လိုက်သည်။
သူ လွှားကို စိုးရိမ်နေတာလား ။ လွှားကို ကလေးတစ်ယောက်လို မြင်ပြီး စိုးရိမ်မိသွားတာ နေမည် ။
လွှားက ကလေးမှ မဟုတ်ဘဲ ။ အဆင်ပြေမှာပါ။
.
ကိုရှေးဆက်ရန်းက ကိုကို့ကောင်လေး လို့ အသိပေးခံလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာ အံ့အားသင့်မှု တွေနဲ့ လွှား တစ်ကိုယ်လုံးထူပူနေခဲ့သည်။ ပြီးတော့ လွှား ရှက်သည်။
ကိုကိုချစ်သူရှေ့မှာ ကိုကို့အပေါ်ပြုမူခဲ့တဲ့ လွှား အပြုအမူတွေက ရှက်ဖို့သိပ်ကောင်းသည် ။ ကိုရှေးဆက်ရန်းသာ ကိုကို့ချစ်သူမှန်း သိခဲ့ရင် လွှား ဆင်ခြင်ခဲ့မှာ အမှန်ပင် ။ ကိုရှေးဆက်ရန်း ရဲ့ အမြင်မှာ လွှား က စည်းမရှိတဲ့သူလို့ထင်သွားမလား။ လွှား သိပ်ရှက်သည်။ ကိုကို့ချစ်သူ မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ဖို့ လွှားကြောက်သည်။ ကိုကို့ချစ်သူကို လွှား မကြည့်ရဲဘူး ။ ရင်မဆိုင်ရဲဘူး ။ ကိုကို့ကိုရောပဲ ။
