Dear Suzzette ✓

𝒕𝒉𝒊𝒓𝒕𝒚-𝒇𝒐𝒖𝒓

Chapter 34

Truth

One thing that I realized when I escape the city is that you need to make beautiful memories throughout your life because we only live once.We aren't cats who has nine lives.Forget all the painful memories and start a new thats what I learned but that's not that easy.

Seeing my sinful husband begging for me to come back home is a surprise.Akala ko nakalimutan niya na ako,na sa sobrang abala niya sa magiging mag-ina niya ay nakalimutan niya na May asawa siyang nasasaktan.I stared at him for a long time,trying to figure out some ideas and plans on my mind but I guess his effect on me hasn't faded.

May pagkalito ako noong mga nakaraan at nitong kasama ko si Third.The confusion brings havoc to my mind and heart,while Eren brings chaos in my whole life.I experienced freedom without him in those two months,time can't heal,it will only cover a wound but will still leave an aftermath.

Nanghihina akong umupo sa couch.Mariin akong pumikit at isinandal ang ulo sa headrest nang couch.I sighed heavily.

"Bakit ngayon ka Lang?" too many questions on my head but that question was the only one who escaped.

Lumuhod siya sa harap ko na nanggigilid ang luha sa mga mata.He stared at me with a pleading eyes,he's holding both of my hands.His head hang low and take a sharp breath before returning his gaze on me.Masakit na makita siyang ganito pero Masaya dahil nakikita ko siyang nasasaktan.

"I'm sorry,Hun.N-Natagalan ako dahil inayos ko pa ang lahat-

"Inayos o nasarapan ka kasama si Alaniz?" malamig na tanong ko.

A pain flashed on his eyes before he smiled bitterly

"N-No...N-No,Sinigurado kong-

"Did you arranged our annulment too?"

Natigilan siya sa tanong ko at napaawang ang labi.Para siyang nabuhusan nang malamig na tubig.Hindi siya makapagsalita.

"I hope you do." Inilayo ko ang kamay ko sa kanya at tumayo.

He stood up in hurry and blocked my way.

"Please,Zette.Mahal na mahal kita.Pinagsisisihan ko na ang mga nagawa ko.Please comeback to me,I'll promise I'll be good..."

I laughed bitterly.

"Pangako na naman?Nanghihingi ka na naman nang chance?Eren,ilang beses kong binigay ang chance na yun sayo?Ilang beses akong naniwala sa mga pangako mo?Ilang beses kong binigay ang tiwala ko sayo?Eren,Pagod na Pagod na ako eh...Sobra na lahat..." humina ang boses ko sa Huli dahil pakiramdam ko babagsak na naman ang mga luha ko.

He lowered his head and tears started to fall down from him.Nagulat ako noong napaluhod siya at humikbi.Tumaas baba ang mga balikat niya habang umiiyak.I stared down at him crying.

"Paulit ulit ko na lang na naririnig ang sorry mo,nagsasawa na ako.Mahal kita,pero Hindi ibig Sabihin noon ay mapapatawad kita...O Sige,kaya kitang patawarin pero ang makita ka sa araw araw ,Hindi ko ata makakalimutan na ginago mo ako at pinagmukhang tanga..."

"I-I know...I-I know baby...But I can explain-

"Sa tingin mo ba maniniwala ako sa iyo?"

"Alaniz will explain everything -

"Wala akong pakialam sa inyong dalawa!Wala nang silbi ang mga explenasyon niyo dahil nakaukit na sa utak ko na sinaktan niyo ako at Sinira ang tiwala!Don't try to defend yourself through her cause cheating isn't justifiable."