Dear Suzzette ✓

𝒕𝒉𝒊𝒓𝒕𝒚-𝒔𝒊𝒙

Chapter 36

Sincerity

Staring emotionless on him,a thought comes to my mind.Can I handle this set up?Can I handle that my husband's mistress is living inside of our house?May mga pagdududa pa rin ako sa puso at isip ko kahit na inamin ni Alaniz sa akin na natanggap niya na na hindi siya mahal ni Eren.

Mahirap silang paniwalaan.Tiwala ko ang sinira nila.

He pulled away and caress my cheeks.Staring softly at me.I just stood there frozen as ice and emotionless.

"Sorry sa nagawa ko noong isang gabi.I was ate by my rage and frustration.I just want to tell you that I am not for money ,I don't care about my reputationYes at first it was my plan but I stayed married with you because I fall inlove with your kind soul.Please believe me this time,Hun." he said softly,eyes were pleading.

Suminghap ako at tumango.Hindi pa rin nagpapakita nang emosyon.

"Nagamot mo na ba iyang sugat mo?"

Tumikhim siya. "Hindi,pasa Lang naman ito."

Hindi ko siya sinagot at dumiritso sa banyo para kunin ang first aid kit.Nang Bumalik ako ay nandoon pa din siya nakaupo Lang sa kama habang pinagmamasdan ako.Sinimulan ko nang gamutin ang mga pasa niya,Wala naman siyang pinapakitang emosyon,Nakatitig Lang sa akin.

"What made you change your mind?"

Maya-maya ay tanong niya.I stopped and look at him seriously.

"Umuwi ako Hindi dahil sayo kundi para sa pamilya ko,ayokong malaman nila to."

He lowered his head,as if he's guilty.Itinaas ko ang kanyang mukha para maayos kong makita ang kanyang pasa.

"T-Thank you Z-Zette...Hindi mo sinasabi kina -

"If they'll knew about this,we will causing a big rift between our families.My Family trust your family so much because they were best friend,siguradong magaglit sa iyo ang pamilya ko pati sa pamilya mo."

Nawalan siya nang imik.Maya-maya ay hinawakan niya ang kamay ko,hinayaan ko siya.He brought my hands to his lips and softly kissed it.I sighed.

"I love you." he whispered with sincerity. "I really do."

He's sincere but why I can't believe him?

"Matulog ka na."

"But it's already morning."

"Matulog ka ulit," mataray kong sagot. "wag ka nang magising..."binulong ko ang huling salita.

He chuckled. "Bakit parang may halong sama nang loob?"

Kasi meron naman talaga.

"Matulog ka na nga Lang ulit," nayayamot na Sabi ko.

Hinila niya ang kamay ko kaya napayakap ako sa kanya.

"Tabihan mo na Lang ako."

Ang kapal nito,ah?Parang Walang kasalanan.

"Sumusobra ka nang gahaman ka." inis akong lumayo sa kanya.

He pouted.Muntik na akong masuka.

"Di mo na ba ako love?"

Hindi ko siya pinansin at ibinalik sa bathroom ang first aid kit.Mabuti na Lang at nakaalis na ako doon kasi kung hindi,madadagdagan ang mga pasa niya kapag ibinato ko sa kanya ang first aid.

Bumalik ulit ako,nang makalapit ako ay napatili ako nang Bigla niyang hinila ang kamay ko.Napadagan tuloy ako sa kanya.He rolled and hug me.I sighed.Wala na akong lakas para makipag bangayan.