ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ်ပြုတ်မယ် အစီအစဥ်

၂

အပိုင္း၂ တိုက္ရိုက္ ထုတ္လႊင့္ႏိုင္ေသာ ပလက္ေဖာင္း အပိုင္းခြဲ တစ္

အနာဂတ္ ကာလ၏ ေဆးဝါးဆိုင္ရာ နည္းပညာေတြက ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္လာေသာ္လည္း သည္ေဆးဝါးေတြက ေရတိုအတြက္သာ အဆင္ေျပေသးသည္။ သူ႔တြင္ မွတ္ဥာဏ္ေမ့ေပ်ာက္ျခင္းမွ လြဲၿပီး အျခား ႀကီးႀကီးမားမား ေရာဂါ မ၇ိွေတာ့ေပ။ ကိုယ္ခံအားနည္းျခင္းႏွင့္ ကိုယ္လက္ လႈပ္၇ွားမႈ နည္းျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သၫ့္ ခႏၶာကိုယ္ အားျပတ္ျခင္းႏွင့္ ႂကြက္သားအ လုပ္လုပ္ေနွးေနျခင္းတို႔မူကား စိုးရိမ္ရန္ မ၇ိွေပ။အိမ္တြင္ျပန္လည္ အားေမြးလိုက္ရံုျဖင့္ အဆင္ေျပေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယြမ့္ထန္းက သတိရလာၿပီးကတည္းက ေဆးရံုတြင္ ေနာက္ထပ္ တစ္ရက္ ထပ္ေနၿပီးသည္ႏွင့္ ေနာက္ေန့တြင္ ဆင္းခဲ့လိုက္ေလသည္။

ကံေကာင္းသည္မွာ အနာဂတ္၏ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး နည္းစနစ္က အလြန္အဆင့္ျမင့္လာကာ ပ်ံသန္းႏိုင္ေသာ ကားေတြကို ေနရာအႏွံ႔ ျမင္ရေပသည္။အလင္းဦးေနွာက္ကိုသာ အမိန႔္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း ေရာက္လာမည္ျဖစ္သည္။ အလင္းဦးေနွာက္ဆိုသည္မွာ အနာဂတ္မွ လူတို႔ ကြန္ပ်ူတာကို အေၿခံခံကာ တည္ေဆာက္ထားသၫ့္ ဖိုတြန္ျဖစ္သည္။အရြယ္အစား ေသးငယ္သၫ့္အျပင္ သယ္ယူရလြယ္ၿပီး ဖန္၇ွင္အျပၫ့္ပါသည္။ ယြမ့္ထန္း၏ အလင္းဦးေနွာက္က လက္ပတ္ပံုစံျဖင့္ ရိွသည္။ ဒါက ေခ်ာေမြ့ကာ သတၴုဆန္သၫ့္ အားကစား လက္ပတ္ကို အဆင့္ျမင့္ထားပံုႏွင့္ တူသည္။

သူက အလင္းဦးေနွာက္ကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင့္ အမိန႔္ေပးၿပီး ငါး မိနစ္အၾကာတြင္ ေသးငယ္ကာ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းေသာ ေလထဲေပါေလာေပၚေနသၫ့္ ကားတစ္စီးက သူ႔ေ၇ွ႔ ေရာက္လာသည္။ ထိုကားတြင္ ေမာင္းသူ မပါေပ။ သို႔ေသာ္လ်ွင္ျမန္စြာ ပ်ံသန္းႏိုင္ၿပီး မသက္မသာ ခံစား၇တာမ်ိဳး မ၇ိွေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ လံုၿခံဳ ေဘးကင္းသၫ့္အျပင္ အလြန္သြားလာရ လြယ္ကူေပသည္။

၁၅မိနစ္ ၾကာၿပီးေနာက္ ယြမ့္ထန္းသည္ ၂၅ထပ္ျမင့္ အေဆာက္အဦေရ႔ွသို႔ ေရာက္လာသည္။သူက တံခါးလက္ကိုင္ဖုကို ကိုင္ထားသည္။ သူ႔ေျခေထာက္ေတြက တုန္ေန၏။