ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ်ပြုတ်မယ် အစီအစဥ်

၆၉

အပိုင်း (၆၉)

“အစ်ကို”

ယွမ့်ထန်းကလည်း အလျင်စလိုဖြင့် အသံလာရာဘက်သို့ ခေါင်းလှည့်လိုက်ချိန်တွင် မျက်ရည်များ စိုရွှဲနေသည့် တောက်ပသည့် အညိုရောင်မျက်ဝန်းတစ်စုံနှင့်တိုးသည်။ သူက လက်ဆန့်တန်းလိုက်ကာ ကလေး၏ အလွန်အမင်း သေးသွယ်သော လက်လေးများကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး လက်ချောင်းထဲမှ ယားယံနေသည့် ခံစားချက်ကို ထိန်းချုပ်ကာ ညင်သာစွာပြုံးလိုက်သည်။

“အစ်ကိုက ဒီမှာပါ”

ကလေး၏ မျက်ဝန်းများက ပို၍ တောက်ပလာပြီး ပါးမှ ပါးချိုင့်များကလည်း ထင်ရှားလာပြန်သည်။ သူ၏ လက်ချောင်းလေးများက အားအင်မည်မျှ စိုက်ထုတ်ထားရသည့် အလွန်တုန်ယင်လာသည်။ သို့သော် သူ၏ နူးညံ့သော လက်ချောင်းလေးများက နောက်ဆုံးတွင် ယွဲ့ထန်း၏ လက်ကိုပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်သွားနိုင်မှသာ ရပ်သွားသည်။ သူ၏ လက်ခွံပေါ် အုပ်မိုးနေသည့်နောက်တွင် မျက်ရည်များ စိုရွှဲသည့် မျက်ဝန်းများဖြင့် စိုက်ကြည့်လျက် မျက်မှောင်က အနည်းငယ် ကြုတ်လာကာ အသနားခံနေသော ခွေးပေါက်လေးအတိုင်းဖြစ်သွားသည်။ သူက ပြောသည်။

“အစ်ကို ကျေးဇူးပြုပြီး ထွက်မသွားပါနဲ့တော့”

“အစ်ကိုက ဘယ်မှမသွားဘူး၊ အစ်ကိုက ယွမ့်ယွီလေးနဲ့ပဲ နေမှာ”

သူက ညင်သာစွာပြောပြီး လက်ဆက်ကမ်းကာ ကလေး၏ ချစ်စရာမျက်နှာကို ထိတွေ့လိုက်သည်။

ကလေးက သူ၏ အစ်ကိုဖြစ်သူနှင့် စကားထပ်ပြောချင်သော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်က အားနည်းလွန်းလှကာ စကားအနည်းငယ်ပြောပြီးသည်နှင့် အသက်ရှူရခက်လာသည်။ သူ၏ မျက်ခွံကပင် လေးလံလာတော့သည်။

“ရှောင်ယွီလေး ပင်ပန်းနေပြီ ကြာကြာအိပ်လိုက်ဦး၊ အစ်ကိုက ဒီနေရာမှာပဲရှိနေမယ်”

ယွမ့်ထန်းက ညင်သာသော အသံလေးဖြင့် နှစ်သိမ့်ပေးသည်။

ယွမ့်ယွီက ထိုအခါမှသာ မျက်လုံးကို မှိတ်သွားတော့သည်။

ကလေး၏ ဖြူဖျော့သော မျက်နှာကို ကြည့်ရုံနှင့်တင် ယွမ့်ထန်းက ချစ်မြတ်နိုးသော ခံစားချက်များကို ခံစားမိလိုက်ရသည်။ သူက အလင်းဦးနှောက်ကို ဖွင့်ပြီး စတားနက်ခ်ဝါ့၏ ရှော့ပင်းဆိုက်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လိုက်သည်။ ထိုရှောပင်းမောလ်ကို ဂြိုလ်နံပါတ်ဆယ့်ကိုးနှင့် ‌အောင်မြင်စွာချိတ်ဆက်လိုက်ပြီးသည့်တိုင်အောင် မောလ်တွင် လိုအပ်သည့် ရရှိနိုင်သည့် ပစ္စည်းများက သာမန်ထက် ထက်ဝက်မျှ လျော့နည်းနေပေသည်။ ထို့အပြင် ရောင်းချထားသည့် ဝယ်ယူရရှိနိုင်သည့် ထုတ်ကုန်များက ပုံမှန်အားဖြင့် စင်အပြည့်ရှိတတ်လေသည်။ ဒီဂြိုလ်တွင် ရှော့ပင်းဆိုက်နှင့် ချိတ်ဆက်ထားသည့် ထုတ်လုပ်ရေးဆိုက်မရှိကြောင်း ယွဲ့ထန်းက သတိမထားမိခဲ့ချေ၊ ထို့ကြောင့် အနီးနားဂြိုလ်များမှတဆင့် ဝယ်ယူရရှိရမည်ဖြစ်လေသည်။