ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ်ပြုတ်မယ် အစီအစဥ်

၇၁

ပိုင်း ၇၁

ယွမ့်ထန်းက နံရိုးအတွက် ဝက်သားနံရိုးအတုံးကြီးတစ်တုံးကို ယူလိုက်ပြီး လက်တစ်ဝါးစာ အတုံးလေးများ ပြန်တုံးသည်။ အသားများသောနံရိုးအသားပိုင်းက ပို၍စားကောင်းသည်ဟုထင်သည်။

နံရိုးများကို ဆေးကြောသန့်စင်ပြီးနောက်တွင် ယွမ့်ထန်းက ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားသည့် ရေအပြည့်ထားသော အိုးကြီးထဲသို့ထည့်လိုက်သည်။ ရေထဲတွင် စိမ်ထားပြီးနောက်တွင် သူက စတင်ပြီး ဟင်းခပ်အမွှေးအကြိုင်များ ပြင်ဆင်တော့သည်။ ချိုမြိန်သောပဲအနှစ်၊ ပဲအချဉ်၊ ဆား၊ ပဲငန်ပြာရည် စသဖြင့်တို့ကိုထည့်ပြီး အချဉ်လုပ်သည်။ သူက သူ၏လက်ကိုသုံးကာ နံရိုးနှင့် ထိုအနှစ်အချဉ်များကို ရောမွှေခြင်းဖြစ်သည်။ အချဉ်များက အသားအတွင်းသို့ စိမ့်ဝင်သွားလေလေ အရသာက ပိုကောင်းလေလေဖြစ်သည်။

နံရိုးကိုနှပ်ပြီးနောက် သူက စတင်ပြီး ဒယ်ပြားပေါ်တွင် ဟင်းချက်ဆီကိုထည့်ကာ အပူပေးလိုက်သည်။ ဆီက ၇၀ သို့မဟုတ် ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းအထိ ပူလာချိန်တွင် သူက နှပ်ထားပြီးသောနံရိုးများကို ဒယ်ပြားထဲသို့ထည့်လိုက်ကာ အနည်းငယ်ကြော်ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလို ပြန်ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။

သူက ဒယ်ပြားကို ရေဖြင့်ဆေးကြောသန့်စင်ပြီးသည်နှင့် ဆီအသစ်ပြန်လောင်းထည့်သည်။ သူက ကြက်သွန်မြိတ်၊ ဂျင်းနှင့် ကြက်သွန်နီတို့ကို နုတ်နုတ်စင်းကာ အပူချိန်နိမ့်နိမ့်ဖြင့် ဆီသပ်ထားလိုက်သည်။ မွှေးပျံ့သည့် ရနံ့ထွက်လာသည်နှင့် ပန်းကန်လုံးကြီးတစ်လုံးစာရေနွေးများကို ယူပြီး ထိုဒယ်ပြားထဲသို့ထည့်လိုက်ကာ ကြော်ထားပြီးသားနံရိုးများကို တစ်ဖန်ထပ်ထည့်သည်။ သူက ပဲငန်ပြာရည်နှင့် သကြားဖြူကိုလည်း ထည့်လိုက်သေးသည်။ အချိန်အတန်ကြာပြုတ်ထားပြီးနောက်တွင် သိပ်မကြာခင်မှာပင် လှပသော ရွှေနှင့်အနီရောင် ရောယှက်နေသော ပွက်ပွက်ဆူသည့်အချဉ်ရည်များ၏မြင်ကွင်းက ထင်ရှားလာတော့သည်။ သီးသန့်ဖြစ်တည်နေသကဲ့သို့ထင်ရသည့် အရသာရှိသော အသားရနံ့က ပျံ့လွင့်လာတော့သည်။

“ကိုယ်တို့အနေနဲ့နာရီဝက်လောက် နှပ်ထားပြီးမှပဲ အဆင်သင့်ဖြစ်လိမ့်မယ်”