ပြန်လည်ရှင်သန်ခွင့်ရတဲ့ ဖုဘလော့ဂါလေးရဲ့ ချက်မယ်ပြုတ်မယ် အစီအစဥ်

၅၇

အပိုင်း ၅၇
အနောက်ဘက် စားဖိုဆောင်အတွင်းတွင် ထောင်အန်းနှင့် ဥက္ကဌကုတို့က ယွမ့်ထန်းနှင့်အတူ သူတို့အတွက် အထူးပြင်ဆင်ထားသော ဟင်းလျာများကို စားသောက်နေကြသည်။ ယွမ့်ထန်းက သူတို့အတွက် ဝက်သားကင်ကို ပြင်ဆင်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် သူတို့က ရိုးရှင်းသော ဟင်းလျာတစ်ခွက်နှင့် ထမင်းအနည်းငယ်ဖြင့်ပင် မြိန်ရည်ယှက်ရည် စားသောက်နေကြလေသည်။ ဉာဏ်ရည်မြင့်စက်ရုပ်က ဧည့်သည်တော်များက အဓိကစားဖိုမှူးကို တွေ့ချင်ကြောင်း လာပြောသောအခါ ထောင်အန်းနှင့် ဥက္ကဌကုတို့က မသက်မသာဖြစ်သွားကြသည်။ သည်လိုပွဲမျိုးတွင် အဓိကစားဖိုမှူးကို တွေ့ချင်သည့် အကြောင်းအရာမျိုးကို ယခင်နှစ်များတွင် မကြားဖူးကြချေ။

သို့ရာတွင် ယွမ့်ထန်းကမူ အလွန်တည်ငြိမ်နေသည်။ သူက ယခင်ဘဝတွင် အချိန်ပြည့်စားဖိုမှူးတစ်ယောက် မလုပ်ခဲ့ဖူးသော်လည်း မကြာခဏမိဘများ နောက်လိုက်ကာ ဟိုတယ်သို့လာတတ်သဖြင့် အချို့သော ဧည့်သည်တော်များက စားဖိုမှူးများကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ တွေ့ဆုံကာ သဘောကျကြောင်း ပြောပြတတ်ပြီး သူတို့၏ကျေနပ်ဖွယ် အစားအသောက်များ၏ အရသာများကို လေးစားကြောင်း ပြသလေ့ရှိကြသည်။

ယွမ့်ထန်းကလည်း ထိုလူထွားများကလည်း ထိုသို့ယဉ်ကျေးမှုကို နားလည်မည်ဟု မထင်ထားမိကြချေ။

“ဥက္ကဌကု၊ ရှောင်ထောင် သွားကြစို့”
သူက ထမင်းပန်းကန်လုံးကို ချလိုက်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်သည်။

“ဒါပေမယ့် လူထွားမျိုးနွယ်ခေါင်းဆောင်က အဓိကစားဖိုမှူးကိုပဲ တွေ့ချင်တာမဟုတ်ဘူးလား၊ ငါတို့အတူ ထွက်သွားတာက မသင့်လျော်သလို ဖြစ်မသွားဘူးလား”

ထောင်အန်းက အနည်းငယ်တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။
“လူထွားမျိုးနွယ်ရဲ့ခေါင်းဆောင်က ဒီဟင်းလျာတွေ အကုန်လုံးကို သဘောကျလို့ ကျေးဇူးတင်ချင်တာလေ၊ ဒီနေ့ရဲ့ဟင်းလျာတွေကို ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း လုပ်ထားတာမှ မဟုတ်ဘဲ ဥက္ကဌကုနဲ့ ရှောင်ထောင်ရဲ့အကူအညီသာ မရှိရင် ကျွန်တော် ဒီလောက်အများကြီး ဘယ်လိုပြင်ဆင်နိုင်ပါ့မလဲ”