CHAPTER 6

53 1 0
                                    

"Daddy. There's no need for you to give me allowance. I have a part time job now," me explaining to my father that he don't need to give me allowance.

Tumawag siya ngayong umaga para sabihin na itratransfer niya raw sa bank ko ang allowance ko for this month. But I insist that he doesn't need to do that anymore.

Mayroon na akong pinapasukan na part time job. Tinulungan ako ni Louisa na makahanap no'n pero medyo alanganin lang sa schedule ko sa school pero kaya ko naman iyon pagsabayin.

Papasok ako ng alas diyes hanggang alas tres sa AU tapos bago mag alas kwatro ng hapon kailangan ko ng makapasok sa part time ko, at hanggang alas nuwebe iyon ng gabi.

Alam ko namang kakayanin ko ito dahil wala naman akong ibang responsibilidad na inaalala.

"Daph, you need to focus on your study. I can pay all the things you need. So please anak," pag pupumilit pa rin ni daddy sa pagbabayad ng mga kakailanganin ko.

"Okey. You can pay my tuition every semester then. But all the things I will be needed in my everyday life here, I can handle that. I wat to be Independent," pagpapaliwanag ko kay daddy.

Ever since bata pa ako andyan sila palagi para saluhin iyong mga kailangan ko. They didn't failed to be my parents.

But today that I have a opportunity to try my self, I want to take this. I want to try.

If I fail, atleast I know to my self that they are there to help me get up. I appreciate them because of that.

While talking to daddy, I heard some knock sounds from my door.

It's Clyde.

Ever since we adopted Rocky, Walang araw na hindi siya pumapalya para tingnan ang kalagayan nito.

"Okey dad. I need to go. Take care and I love you," I said before finally ending the call.

I opened my door and I saw Clyde with his usual face mask and expression everytime he's going here.

Hindi ko alam pero mayroon ako palaging napapansin na multong ngiti tuwing nakikita niya ako. Is he trying to make fun with me?

"How's Rocky?" He asked while walking to Rocky's direction.

Sobrang laki ng tinaba nitong isang ito. Sabay kasi sila palagi ni bella kung kumain. Siguro mas ginaganahan sila parehas kapag sabay.

But instead of answering Clyde's question, I just rolled my eyes because of the idea that he keep on asking about rocky when in fact he's always here to check it.

Kung makapag tanong itong isang ito akala mo ang tagal nawala.

"Here's my number," I give him my phone to let him see my number.

Hindi na kasi ako natutuwa tuwing napunta siya rito sa condo ko tapos wala manlang pasabi.

Nung nakaraang araw lang, pumunta siya rito ng alas diyes ng gabi. Buti nalang at gising pa ako no'n dahil kakauwi ko lang galing sa part time job ko. At that moment, It scares me to open the door because I'm not expecting someone at that time.

Buti nalang at nagsalita siya at nalaman ko na siya pala iyon. Ewan ko at malakas ang trip ng isang 'to. Nagdala lang naman siya ng pagkain.

Weird.

Buti nalang at gutom ako noong mga panahon na iyon. Pagod na pagod kasi ako galing sa part time kaya hindi ko na inisip na kumain pa. Imbis na mainis at mapikon ako dahil pumunta pa siya rito ng ganoong oras noong mga panahon na iyon para lang sa ganoon, kinain ko nalang.

Until Our Path Cross AgainWhere stories live. Discover now