CHAPTER 42

18 1 0
                                    

Hindi ko alam na magagawa ko 'yon.

Pag uwi ni Clyde ay agad akong lumapit sa kaniya at hinalikan ko siya ng mariin.

Inisip ko na baka iyon ang pagkululang ko. Baka iyon ang mali sa'kin. Baka ayon ang nilamang sa'kin ni Drixy kaya niya ako nakayang tratuhin ng gano'n.

Pero.. isang tawag lang mula sa cellphone niya, para na akong anino na mahirap makita.

Para akong tanga.

Alam ko sa sarili ko na wala akong kasalanan. Pero.. ang hirap.

Nababaliw ako kakaisip kung bakit at paano.

He's now inside our room. Pumunta siya ro'n para lang masagot ang tawag. Ako, nandito sa couch at nakatitig sa kawalan.

I felt my tears forming on my eyes but I wiped them down immediately even before they could fall.

Naguguluhan na ako.

Ilang minuto ang tinagal niya sa loob ng kuwarto. Nag anatay lang ako rito. Alam kong pag tapos ng mga tawag na 'yon, magpapaalam na siya sa akin para umalis. Magbibigay na naman siya ng kasinungalingan at papairalin ko na naman ang katangahan ko dahil mahal ko siya.

"Da-Daph..." Rinig kong pagtawag niya sa akin.

I averted my glazed to him. I saw that he's alarmed. Agad siyang lumapit sa akin.

Hinawakan niya ang pisngi ko at agad niyang hinawi ang luha na kanina pa pala nalaglag.

"Ar-are you o-okey?" Nauutal niyang tanong.

I sighed before giving him a fake smile.

I look into his eyes. I once saw them when we are kid and we formed a friendship. I saw them again today and we formed relationship.

But... I think, the day that I will gonna have a chance to saw that eyes again, we will gonna be a stranger.

Hindi ko alam kung tama ba ang mga desisyon na naiisip ko ngayon.

I know that I own this condo. But this became our house. And today, our house doesn't feel like a home anymore.

Pakiramdam ko'y pumupunta lang siya rito para masabi na boyfriend ko siya. Para maipakita sa'kin na nandiyan siya.

But.. eventhough he's near, I felt like he's so far away. He's mind is preoccupied by something that I don't know. And that's because he can't trust me.

"I know all of your bullshits." Pag amin ko sa kaniya.

Hindi ko alam kung tama ba 'tong paraan ko pero wala na akong ibang maisip. Hindi ko na kayang paikot ikutin pa ito.

He blinked a lot. "Wh-what do you mean?" Tanong niya.

Inilapit niya ang sarili niya sa'kin. Hinawakan niya ang magkabilang braso ko na para bang pinipigilan ako sa ano mang gagawin.

"I'm done, Clyde. You're so obvious." Pinipilit kong maging mahinahon hangga't kaya ko kahit na gustong gusto ng sumabog ng buong sarili ko.

Clyde groaned. "Please tell me this straight to the poi-"

"You're cheater!" Hindi ko napigilan ang pag taas ng boses ko.

Nanlaki ang mga mata niya.

Hindi niya pa ba napapansin na may alam ako? Sa tingin niya ba sobrang galing nilang mag tago?

"I don't know what's you're talking about, baby." He said. He seems fine.

Sa ganiyan siya magaling. Ang paikutin ako.

Until Our Path Cross AgainWhere stories live. Discover now