Noong gabi na iyon ay wala na akong nagawa kundi sumakay sa sasakyan ni Clyde. I don't want him to think that I am defensive kapag sinasabi ng iba na may malisya. When the truth is wala naman talaga.
Nang makarating kami sa condo ay nilaro niya lang sila Rocky at Bella. Tinanong niya rin ako kung ano iyong mga dapat niyang gawin para matulungan ko siya.
I want to help him realizing that those red notes are worthless. They are not going to give him priceless recognition. Mas maganda ng bumagsak kahit alam mong ginawa mo naman ang lahat. Kaysa manguna at makakuha ng maraming papuri pero hindi mo naman talaga pinaghirapan ang lahat ng iyon.
That night, we just planned on how will we going to pull out this set up. Medyo nahihiya pa siya nung unang pagplaplano namin dahil naisip niya iyong pagtratrabaho ko. He said that I will be so much tired because of the help that I will going to do.
But I insist.
One of the best thing that I know to my self, is that when I want to do something, I am going to find ways to make them come true.
No but and no doubt.
I promised to him that I am willing to do this. I just need his cooperation. Kung nahihiya siya dahil sa mga gagawin ko, dapat galingan at sundin niya iyong mga ituturo ko.
Makita ko lang na willing siya, that's enough.
Kaya naman, kinabukaan no'n ay sinimulan na namin kung ano iyong mga plano na napagusapan namin.
Today is weekend and every weekend, wala kaming pasok sa school at wala rin akong pasok sa coffee shop. Minsan tuwing ganito na wala akong pasok ay nalabas kami nila Bella at Rocky. Nilalabas ko sila para naman maaliw sila at matanggal ang pagkabigot na nararamdaman nila dito sa condo sa loob ng limang araw na pumapasok ako sa school.
They deserve to unwind too. They also have heart and mind. So... I think, I should treat them like what other living things should be respected.
Pagkarating ni Clyde sa condo ay agad ko munang nilayo sila Rocky at Bella. He need to wear his facemask.
"Good morning Bella!! And to you too my Rocky!" excited niyang tono nang makita niya na tuwang tuwa sila rocky at bella nang makita siya.
Napapalapit na talaga sila sa isa't isa. Nakakatuwang makita na ganito ang mga nangyayari.
"What are you cooking?" He asked me.
Nag plano ako na magluto ngayon dahil alam ko na medyo tatagal si Clyde rito sa condo dahil nga sa plano naming dalawa. Sinabi niya saakin no'ng una ko siyang lutuan ng adobo ay sobrang nasarapan siya kaya naman napagdesisyonan ko na lutuan siya ngayon.
Alam ko na makakadagdag din ito sa pagboost ng mood niya mag aral ngayong araw.
Gano'n kasi ako simula no'ng pinatikman saakin ni Clyde ang kwek kwek. I found it like a comfort food. If the day gave me a hard time, everytime I eat kwek kwek, I think my mood shifted so fast. Nakakatuwang isipin pero ayon kasi ang nararamdaman ko. So, I wanted to try if gano'n din ba si Clyde.
"Adobo," I said like it is not planned. I don't want him to think that I am cooking this for him. Gusto ko na isipin niya na nagluto lang ako nito dahil gusto ko.
I saw how his face lighten up because of what I said. "Really??"
I just nooded and focused on minding what I am doing.
"Or you are trying to impressed me?"
My eyes quickly darted on him.
"Stop being delusional. Kung gusto mo itong niluluto ko, mag pasalamat ka nalang," pagsusungit ko sa kaniya.
