"Good morning," bati sa akin ni Clyde.
Ang bilis ng araw. This week na ang exam namin. Parang kailan lang noong itext ko si Krisha para ibalita na rito ako sa maynila mag-aral.
"Good morning," sagot ko sa kaniya.
Nitong weekend ay abala kaming dalawa sa pagrereview. Marami pa rin daw kasi siyang mga topic na hindi maintindihan. Kaya maman pinapaliwanag ko sa kaniya 'yong iba kapag sa tingin ko'y tama naman 'yong pagkakaintindi ko.
Gaya ng palagi niyang ginagawa, pumunta siya sa mga pusa.
Sana lang ay hindi niya nakakaligtaan ang paginom ng antihistamine. Grabe na kasi ang paglalaro niya sa mg pusa araw-araw. Nakakatakot na baka biglang sumpungin siya ng allergy niya dahil hindi siya nakainom ng gamot.
Lumipas ang ilang minuto...
"Do you feel scared?" Tanong niya sa akin out of nowhere.
Kumunot ang noo ko.
"Takot saan?" Tanong ko.
"Sa exam."
Agad akong tumawa sa kaniya.
"Oo naman. But I think It is just 10%. Confident naman ako sa pag aaral ko kaya it's okey for me to fail. As long as I know to my self that I gave my best. Why? Kinakabahan ka?" Tanong ko sa kaniya pabalik.
"Ikaw? Magfefail? Kahit ipusta ko pa buhay ko, ikaw nga yata ang mangunguna sa klase natin, e. Halos perfect mo lahat ng quizes. Tapos sasabihin mo baka mag fail ka?"
I rolled my eyes.
Palagi nilang sinasabi sa akin na mangunguna ako sa klase namin. Hindi ko naman hinihiling 'yong gano'ng bagay. Basta alam ko sa sarili ko na may natututunan ako, ayos na.
"Kinakabahan lang naman ako.... kasi hindi ko alam kong tama na ba 'yong pag aaral na ginagawa ko," pagdagdag ni Clyde.
"Huh? Hindi mo ba napapansin ang sarili mo? You're improving Clyde. That achievement is enough. You don't need to be the best. As long as you are getting better everyday, that's enough," pagpapaalala ko sa kaniya.
Marami sa mga kaklase ko noon ang ganito. Kahit naman nakikita ko na walang mali sa ginagawa nila pakiramdam nila kulang pa rin.
"Yah. Thanks Daph," aniya bago ako tuluyang bigyan ng maliit na ngiti.
"You're welcome. I'm willing to help you always."
Lumapit siya sa akin at ginulo ang buhok ko na basa dahil kakatapos ko lang maligo.
I chuckled. "I'll suit my self first, I'll be back," sabi ko bago tuluyang pumasok sa kwarto ko at mag ayos.
I don't know that Clyde's feeling scared to fail. A lot of people who know him always saying that he has a failed grades last year.
But maybe because we are studying this time, I think he don't wanted to let his hardship be invisible in the eye of others. He wants recognition.
And if it's me, who can always say to him that he's getting better everyday, I'll do it...
Habang nagaayos ako sa sarili ko, biglang pumasok sa isip ko si Krisha. Malapit na mag exam, naalala ko noon....magkasama kaming dalawa palagi tuwing magrereview.
She's a great Review buddy. Ang galing niya rin kasi magpaliwanag ng mga term na hindi ko maintindihan. Ewan ko, kapag siya ang nagpapaliwanag sa'kin noon sobrang dumadali ang pag aaral ko. Pero noong teacher ang nagtuturo sa klase namin, pakiramdam ko alien siya dahil wala akong maintindihan ni isa.
