"Ayos ka lang?" Tanong ko kay Clyde nang makita ko siya sa gitna ng mga tao.
Medyo madilim ang paligid pero kitang kita ko ang kapulahan ng mukha niya.
Lumapit siya sa akin sa pamamagitan ng paghatak sa baywang ko. "I told you, those asshole will give me a lot of shots," pabulong niyang sabi sa likod ng mga tainga ko.
Nakumpirma kong totoo ang sinasabi niya nang maamoy mo ang alak galing sa bunganga niya.
Nagsimulang sumayaw sayaw su Clyde habang nakayakap sa'kin. "Don't tell me lasing ka rin?"
"No. I can still manage to dance with you why can you think that I am drunk?" Aniya habang tumatawa.
His manly scent hugged my nose as he pushed himself at me. His soft voice makes me assumed that he's already drunk. Hindi naman kasi gan'to ang boses niya kapag matino siya.
"Where's Migs?" I asked when I finally withdraw my body from him.
He looked at my eye like he is longing. Gan'to pala ang isang 'to kapag nalalakasing. Napaka clingy.
Hinawakan niya ang magkabilang kamay ko at isinabit 'yon sa braso niya. "He's with his father at the next room. Why baby?"
I rolled my eyes.
Ang gwapo ng boses niya. Hindi ko alam kung bakit tuwing lasing ko lang 'to maririnig.
"Mitch's already drunk. Nakatulog na siya ro'n sa kwarto. Sa tingin ko, kailangan na siyang ihatid pauwi"
Tumango naman si Clyde sa mga sinabi ko.
Naiintindihan niya pa ba ako?
"Are you okey? Baka naman tayo na ang kailangan umuwi?" Tanong ko sa kaniya habang tinatapik ang braso niya.
"Nah," he chuckled, "I just love staring at you. It makes me remember all the things we'd been doing together when we're at the park."
Pinanliitan ko siya ng mga mata. May sinasabi ako sa kaniya tapos 'yong utak niya iba pala ang iniisip.
He kissed my hands while he's closing he's eyes.
Ilang Segundo pag tapos nang mga ginawa niya, ibinuka niya ang kaniyang mga mata at sinabing hintayin ko siya sa kwarto kung nasaan si Mitch. Sasabihan niya lang daw si Miguel na kailangan ng ihatid si Mitch. Kaya naman, gano'n din ang ginawa ko.
"Iuuwi ka na, huh. Ayusin mo ang mga gamit mo. 'Yong shoulder bag mo baka malaglag!" Pagpapaala ko kay Mitch.
Kahit naman parang hindi niya ako naiintindihan, gusto ko pa rin na sabihan siya. Baka kasi naririnig niya ako hindi niya lang kaya na magsalita pa dahil sa kalasingan.
Lumipas ang halos dalawangpung minuto, wala pa ring dumarating na susundo.
Hindi pa rin nakakabalik si Clyde. Kaya naman, kinuha ko 'yong cellphone ko para makapagtipa ng sasabihin.
Me:
I know that you are enjoying right now, but can you please say to migs about the driver of mitch. She really need to go.
Akala ko'y makakakuha kaagad ako ng sagot pero halos limang minuto pa ang lumipas bago may kumatok sa kwarto namin at nagpakilala na siya ang maghahatid kay mitch.
Buti nalang at alam pala ni Migs ang address kaya hindi na ako namroblema.
"Clyde!" Pasigaw kong sabi ng ihatid siya rito ni Waylon at no'ng lalaking pinagtanungan namin kanina
Lasing na lasing na siya at mukhang hindi na kayang maglakad pa.
"He's already wasted, daph," seryosong sabi sa'kin ni Waylon. "Migs and Nate didn't stop from giving him a shot."
