အပိုင္း(၄)Zawgyi

3.4K 98 2
                                    

ကြၽဲေက်ာင္းၿပီးအျပန္ေနဝင္ရီတေရာအခ်ိန္ေလာက္ျမတ္မင္းပိုင္ႏွင့္သာေဗ်ာအိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။
သာေဗ်ာဟာေရွ႕ဆက္သြားဖို႔တြန့္ဆုတ္ေနေသာေၾကာင့္.....

"ငယ္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

ျမတ္မင္းပိုင္စကားေၾကာင့္သာေဗ်ာတစ္ေယာက္မ်က္ခုံးပင့္ၿပီးၾကည့္ကာစကားဆိုလိုက္သည္။

"အေရွ႕မွာေတြ႕လား...သခၤ်ိဳင္းဂုံးႀကီး..."

"ေၾသာ္...ဒါမ်ား..ဘာမွမပူနဲ႕ကိုယ္တစ္ေယာက္လုံးရွိတယ္ငယ္ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူးလာ"

ေျပာၿပီးသာေဗ်ာလက္သို႔လွမ္းကိုင္လိုက္သည္။သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္မ႐ုန္းမိ။ႏွစ္ေယာက္သားလက္တြဲၿပီးသြားေနခ်ိန္ ေလေတြဟာၾကမ္းၾကမ္းႀကီးတိုက္လာေတာ့သည္။သစ္ပင္တစ္ခုနဲ႕တစ္ခုဟာလည္းပြတ္တိုက္မိၿပီး ရွဲ..ရွဲ....ရွဲ...ႏွင့္ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။ေခြးေတြကလည္းအူလိုက္တာမွၾကားလို႔မေကာင္း။ထိုအခ်ိန္လူတစ္ေယာက္လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးသူတို႔ေနာက္ကလိုက္လာသလိုႀကီးခံစားရ၏။သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ၾကက္သီးမ်ားျဖန္းခနဲထလို႔သြားသည္။ျမတ္မင္းပိုင္လည္းသာေဗ်ာမေၾကာက္ေအာင္ႏွစ္သိမ့္ေပးရင္းသာေဗ်ာပုခုံးေလးသို႔ဖက္ထားလိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္ျမတ္မင္းပိုင္ပုခုံးသို႔အေနာက္မွလူတစ္ေယာက္လက္ျဖင့္လာပုတ္သည္။ဒါေတာင္ျမတ္မင္းပိုင္လုံးဝလွည့္မၾကည့္ေပ။

"က်စ္...ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

ထိုသူဟာလည္းထက္ၿပီးပုတ္ျပန္ေတာ့သည္။သာေဗ်ာတစ္ယာက္ကေတာ့ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ဘာဆိုဘာမွမသိေပ။

"မင္းကိုငါမပုတ္နဲ႕လို႔..."

စကားပင္မဆုံးေသးျမတ္မင္းပိုင္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္ေခါင္းလည္းမပါဘဲ လည္ပင္းတစ္ဝိုက္ကလည္းေသြးေတြေပပြလို႔ေနသည္။အဝတ္အစားေတြဆိုလည္းစုတ္ျပတ္သက္လို႔ေန၏။ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္"အားးးး"လို႔တစ္ခြန္းထဲသာေအာ္ၿပီး သာေဗ်ာရဲ႕လက္ကိုလႊတ္ခ်ကာတန္းေျပးေလေတာ့သည္။

သာေဗ်ာတစ္ေယာက္လည္းျမတ္မင္းပိုင္ေအာ္သြားတာကိုၾကည့္ၿပီးသူပါေအာ္ေတာ့သည္။အေနာက္သို႔လွည့္မၾကည့္.. လွည့္ၾကည့္လွ်င္သူဘာေတြ႕မလဲဆိုတာႀကိဳသိေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ေကြးေကြးေလးထိုေနရာတြင္သာထိုင္ၿပီးငိုခ်ေနေတာ့သည္။

ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)Where stories live. Discover now