အပိုင္း(၂၃)Zawgyi

1.4K 27 0
                                    

မနက္မိုးေသာက္ခ်ိန္ေဆာင္းႏွင္းျမဴမ်ားဟာလည္းေကာင္းကင္၌အုံ႕ဆိုင္းေနသည္။သည္ေန႕ဟာသာေဗ်ာတို႔ရန္ကုန္သြားရမဲ့ေန႕မလား။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္းအဝတ္စားအိတ္ဆြဲကာေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။ေအာက္တြင္ေတာ့သူႀကီးတစ္ေယာက္အႏြေးထည္ထူထူဝတ္ကာအခါးရည္ေသာက္ေနသည္။
သာေဗ်ာတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္အိတ္ေလးကိုခုံေပၚသို႔​ခ်ကာသူႀကီးေဘးနားဝင္ထိုင္လိုက္သည္။

"သူႀကီးက်ဳပ္တို႔သြားေတာ့မယ္.."

သူႀကီးလည္းအခါးရည္တစ္ငုံေမာ့ၿပီးပန္းကန္လုံးေလးကိုခုံေပၚသို႔ျပန္ခ်ကာ..

"ေအးကြယ္...သားတို႔၂ေယာက္ဂ႐ုစိုက္သြား..ဟိုေရာက္ရင္လည္းဖုန္းဆက္ဖို႔မေမ့နဲ႕ဦး..."

"ဟုတ္ကဲ့ပါသူႀကီးရယ္..သူႀကီးလည္းက်န္းမာေရးဂ႐ုစိုက္ေနာ္..."

ဆိုကာသာေဗ်ာတစ္ေယာက္စကားဆိုလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္သာေဗ်ာလည္းခုံေပၚမွထကာေအာက္တြင္ထိုင္လိုက္ၿပီးလက္အုပ္ခ်ီကာသူႀကီးကိုကန္ေတာ့လိုက္သည္။လေရာင္လည္းထိုနည္းတူပင္။.။ခရီးသြားရမွာဆိုေတာ့မိဘကိုကန္ေတာ့တာမထူးဆန္းပါဘူးေလ။အႏၱရာယ္လည္းကင္းတာေပါ့။ၿပီးေနာက္သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးသူႀကီးကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး႐ြာကႏြားလွည္းေလးနဲ႕ပဲကားလမ္းမႀကီးေပၚသို႔သြားလိုက္သည္။ၿပီးေနာက္လမ္းမႀကီး၌ျဖတ္သြားေသာTaxiတစ္စီးကိုတားကာေလယာဥ္ကြင္းသို႔ေမာင္းႏွင္ေတာ့သည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေလယာဥ္ေပၚတက္ကာသတ္မွတ္ထားေသာခုံတြင္ႏွစ္ေယာက္သားဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။

"အကိုသာေဗ်ာ..ဘယ္လိုလဲရန္ကုန္သြားရေတာ့မွာဆိုေတာ့ရင္ေတြခုန္ေနၿပီလား.."

သာေဗ်ာလည္းလေရာင္မ်က္ႏွာသို႔ၾကည့္ကာတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ၿပီး..

"အြန္း..နည္းနည္းပါ..ရန္ကုန္သြားရတာထက္..ဦးကိုေတြ႕ရမွာကနည္းနည္းပိုရင္ခုန္ေနသလိုပဲ.."

"ဟုတ္ပါၿပီ..ဟိုေရာက္ရင္ကြၽန္ေတာ့္နားမွာပဲေနေနာ္..ကြၽန္ေတာ္မသိပဲေဘးနားကေနမထြက္သြားရဘူးေနာ္..."

သာေဗ်ာလည္း"ဟုတ္ကဲ့ပါ"ဆိုေသာပုံစံျဖင့္ေခါင္းညိတ္ကာလက္ခံလိုက္သည္။သည္လိုႏွင့္သူတို႔ေလယာဥ္ေလးဟာရန္ကုန္သို႔ထြက္ခြာသြားေလသည္။

ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)Where stories live. Discover now