မနက္ခင္း၏ေနေရာင္ျခည္ဟာျမတ္မင္းပိုင္တို႔အခန္းသို႔ျဖာက်ေနေတာ့သည္။ငွက္ကေလးေတြ၏ေအာ္ျမည္သံႏွင့္အတူအင္းေလးကန္ႀကီး၏လန္းဆန္းမႈသည္လည္းေလတခ်က္တိုးလိုက္တိုင္းႏွာေခါင္းနားသို႔ျဖတ္ျဖတ္သြားသည္။ထိုအခ်ိန္ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္နိုးလာခဲ့၏။ေဘးနားတြင္အိပ္ေနေသာသူ႕ငယ္၏နဖူးေပၚသို႔အနမ္းတစ္ခ်က္ဖြဖြေလးေပးလိုက္သည္။သူ၏ငယ္ကေတာ့အခုထိအိမ္မက္ထဲမွာပဲရွိေသးသည္။သည္ေန႕31ရက္ေန႕ျဖစ္ၿပီးေနာက္ဆုံးႏွစ္ရဲ႕အကုန္ရက္ျဖစ္သလိုႏွစ္သစ္ရဲ႕အႀကိဳရက္လည္းျဖစ္သည္။ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္သူ႕၏ငယ္ကိုတက္ခြလိုက္ၿပီးငယ့္ရဲ႕ဗိုက္ေပၚသို႔ေခါင္းေလးတင္ကာဖက္ထားေတာ့သည္။ထိုအျပဳအမူေၾကာင့္ေအာက္ကငယ္လည္းနိုးလာေတာ့၏။
"ဦး..နိုးေနတာၾကာၿပီလား"
"အြန္းငယ္လည္းထေတာ့ေလ...ကိုတို႔ၿပီးရင္Guideေခၚၿပီးေနရာအႏွံ႕ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကမယ္"
"ဦး..ခဏေလး၅မိနစ္ပဲ"
ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္ငယ့္ရဲ႕ဗိုက္ေပၚမွာတင္ထားေသာသူ႕၏ေခါင္းကိုဖယ္ကာအကၤ်ီကိုအေပၚသို႔လွန္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္သာေဗ်ာရဲ႕ဗိုက္ႏုႏုေလးသို႔က်ေရာက္လာေသာႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံ။သာေဗ်ာလည္းအဲ့လိုကလိေနေတာ့ဘယ္လိုမွမေနတတ္ေတာ့ေပ။
"အားးးဦး...ယား..ယားတယ္....မလုပ္နဲ႕ေတာ့က်ဳပ္ထၿပီ...ခစ္ခစ္"
ျမတ္မင္းပိုင္လည္းသည္ေလာက္ႏွင့္တင္မလႊတ္ေပးေသးအကၤ်ီၾကယ္သီးကိုတစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ေနေတာ့သည္။သာေဗ်ာလည္းရွက္ရွက္ႏွင့္..
"ဦး...မနက္ႀကီးပဲရွိေသးတယ္ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
လို႔ေျပာၿပီးကုန္း႐ုန္းထကာကုတင္ေပၚကေျပးဆင္းေလသည္။ျမတ္မင္းပိုင္လည္းငါ့လက္ကလြတ္မလားဆိုေသာအၾကည့္ႏွင့္လိုက္ဖမ္းေတာ့၏။
ခဏအၾကာသာေဗ်ာကိုမိသြားေတာ့သည္။
"လာစမ္းဒီကို..."
ဆိုၿပီးအိပ္ယာေပၚဆြဲခ်လိဳက္သည္။
သာေဗ်ာလည္း႐ုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့"အင့္"ခနဲအသံထြက္ကာကုတင္ေပၚသို႔ဘုန္းခနဲလွဲၾကေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ျမတ္မင္းပိုင္းလည္းအေပၚကအုပ္မိုးလိုက္ၿပီးတျဖည္းျဖည္းႏွင့္အၾကည့္ခ်င္းဆုံရင္းသာေဗ်ာႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔နမ္းဖို႔ေျဖးေျဖးခ်င္းတိုးလာသည္။.ႏႈတ္ခမ္း၂ခုဟာထိေတာ့မဲ့အႀကံ....
YOU ARE READING
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
