ညေနေစာင္းအခ်ိန္တြင္..ၿခံထဲရွိကြပ္ပ်စ္၌အားငယ္ေနေသာသူရယ္၊ႏွစ္သိမ့္ေနေသာသူရယ္ရွိ၏။
"လေရာင္...ဦးကေလ...က်ဳပ္ကိုဖုန္းေတာင္မဆက္ေတာ့ဘူးက်ဳပ္ကိုဦးမုန္းသြားၿပီလားမသိဘူး"
လေရာင္လည္းသာေဗ်ာရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ေလးသို႔ကိုင္လိုက္ၿပီးသက္ျပင္းဖြဖြေလးခ်ကာ....
"အကိုရယ္..အဲ့လိုမေတြးပါနဲ႕အကိုျမတ္မင္းပိုင္ကသူခ်စ္ၿပီဆိုရင္လုံးဝလက္မလႊတ္တတ္ပါဘူး...အခုေစ့စပ္ပြဲကလည္းအကိုျမတ္မင္းပိုင္ဆႏၵမပါေလာက္ပါဘူး..."
သာေဗ်ာလည္းမ်က္ရည္စေလးဝဲကာ...
"လေရာင္ရယ္...တစ္ပတ္ၾကာရင္ပဲလက္ထပ္ၾကေတာ့မွာ...ဦးနဲ႕က်ဳပ္မေပါင္းရေတာ့ဘူးထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ..."
"အကိုျမတ္မင္းပိုင္ကျပန္လာေခၚမွာပါ...အဲ့လိုမေတြးရဘူးေနာ္"
ဆိုကာလေရာင္ရဲ႕လက္ကေလးေတြကသာေဗ်ာမ်က္ဝန္းေလးမွစီးဆင္းေနေသာမ်က္ရည္စေလးေတြကိုသုတ္ေပးေနသည္။
"က်ဳပ္တစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုခ်င္တယ္...."
လေရာင္လည္းဘာလဲဆိုကာေသခ်ာနားေထာင္ေနသည္။
"ေျပာပါ...အကို..ဘာမ်ားေတာင္းဆိုခ်င္လို႔လဲ"
"က်ဳပ္ကိုရန္ကုန္လိုက္ပို႔ေပးပါ...က်ဳပ္ဦးဆီသြားခ်င္တယ္.."
လေရာင္လည္းအံ့ၾသကာသာေဗ်ာပုခုံးသို႔လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး...
"ျဖစ္ပါ့မလားအကိုရယ္.ကိုျမတ္မင္းပိုင္ဆီကိုလိုက္ပို႔လို႔ကရပါတယ္...ဒါေပမယ့္သူ႕ရဲ႕အေမကေတြ႕ခြင့္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး..ေဒလီယာမွေဒလီယာျဖစ္ေနတာ..."
သာေဗ်ာပုံစံေလးကေပ်ာက္ေနေသာပစၥည္းအရမ္းရွာခ်င္ေနေသာပုံစံျဖင့္...
"ဟို..အဲ့ဒါဆိုသြားမေတြ႕ဘူးေလ...ဦးရဲ႕ကြယ္ရာကေနပဲၾကည့္မယ္ေလေနာ္..."
"အကိုကအဲ့ေလာက္ေတာင္သြားခ်င္မွေတာ့ကြၽန္ေတာ္ေခၚသြားေပးပါ့မယ္ဗ်ာ...အရင္ဆုံးသူႀကီးကိုေတာ့သြားခြင့္ေတာင္းရေအာင္"
သာေဗ်ာတစ္ေယာက္ႏႈတ္ဆိတ္ေန၏။ေခါင္းႀကီးငုံ႕ရင္းရွိုတ္သံေလးေတာင္ထြက္လာ၏။ပုခုံးေလးကလည္းတစ္ခ်က္ရွိုက္ရင္အေပၚသို႔တုန္တက္သြားသည္။လေရာင္တစ္ေယာက္လည္းဘယ္လိုေခ်ာ့လို႔ေခ်ာ့ရမွန္းပင္မသိ။
YOU ARE READING
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
