ထမင္းစားၿပီးမြန္းတည့္အခ်ိန္ေလာက္သူႀကီးတို႔ငါးေယာက္ထိုခုံေလးမွာထိုင္ၾကရင္းမဂၤလာပြဲအေၾကာင္းေဆြးႏြေးေနသည္။
"နႏၵ ငါတို႔ရဲ႕မဂၤလာဖိတ္စာကိုရန္ကုန္ကေနတဆင့္မွာထားတာမနက္ျဖန္ညေနေရာက္မယ္မင္းတို႔သြားယူလိုက္"
ျမတ္မင္းပိုင္ေျပာေသာစကားကိုနႏၵတစ္ေယာက္လည္းဟုတ္ကဲ့ဟုေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
သူႀကီးတစ္ေယာက္လည္းအခါးရည္တစ္ငုံေသာက္ကာခြက္ကိုခုံေပၚသို႔ျပန္ခ်ၿပီး...
"ဒါဆို..အကၤ်ီကေရာ..ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ဒီအနီးအနားမွာလည္းအကၤ်ီဆိုင္မရွိဘူး...ဝယ္ရင္ၿမိဳ႕တက္ဝယ္ရမွာရက္ကလည္းနီးေနၿပီမဟုတ္လား"
"ဒါေတာ့စိတ္မပူပါနဲ႕ဦးေလး..ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာရွိတဲ့ပုဆိုးကိုပဲဝတ္လိုက္ေတာ့မယ္..ခမ္းခမ္းနားနားႀကီးမဟုတ္ပဲနဲ႕...ရိုးရိုးေအးေအးေလးပဲလုပ္ၾကတာေပါ့"
ဆိုကာျမတ္မင္းပိုင္ဝင္ေျပာေတာ့သည္။ထိုစကားကိုလည္းသာေဗ်ာတစ္ေယာက္ေထာက္ခံသည္။
"ဒါဆိုဘာေႂကြးမယ္စဥ္းစားထားလဲ.."
လေရာင္လည္းဝင္ေျပာလိုက္သည္။
"ထမင္းေႂကြးမလား...."
"ဟာလေရာင္ကလည္းထမင္းကအလုပ္မရႈပ္ဘူးလား...အုန့္နို႔ေခါက္ဆြဲဆိုရင္ေရာ"
သာေဗ်ာစကားကိုသူႀကီးတို႔ေရာနႏၵတို႔ပါေထာက္ခံသည္။ျမတ္မင္းပိုင္ ကေတာ့သူ၏ငယ္ဆႏၵအတိုင္းပင္။သူႀကီးလည္းေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႕ဝင္ေျပာသည္။
"ဟုတ္ၿပီေလဒါဆိုအုန္းနို႔ေခါက္ဆြဲပဲေႂကြးၾကတာေပါ့...ငါမ႑ပ္ကိစၥစီစဥ္ဖို႔႐ြာထဲကလူေတြနဲ႕သြားတိုင္ပင္ဦးမယ္...သာေဗ်ာ..မင္းလည္းမင္းအမကိုဖုန္းဆက္ၿပီးဒီကိုျပန္လာခိုင္း.."
ဆိုကာသူႀကီးတစ္ေယာက္အိမ္မွထြက္ခြာသြားေတာ့သည္။သာေဗ်ာလည္းခုံေပၚမွဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္သည္။သာေဗ်ာဟာသူ႕ဖုန္းကိုသူသြားေလရာေခၚသြားတတ္သည္။အမဆိုေသာContactsကိုႏွိပ္ကာသာေဗ်ာတစ္ေယာက္ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
"ဟယ္လို...အမလား"
"ေအး...ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ.."
"က်ဳပ္ကအမကိုကိစၥရွိမွဖုန္းဆက္ရမွာလားေျပာ..."
YOU ARE READING
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
