ေဒလီယာတစ္ေယာက္အခန္းတံခါးကိုေစာင့္ပိတ္ၿပီးအခန္းဘက္သို႔မ်က္ေစာင္းထိုးကာစိတ္ထဲကေျပာလိုက္သည္။
*ကြၽန္မလည္းရွင့္ကိုအရမ္းယူခ်င္ေနတယ္မထင္ပါနဲ႕ကိုျမတ္မင္းပိုင္...ရွင့္ရဲ႕အေမြေတြရွင္ပိုင္တဲ့Companyေတြေဟာ့ဒီကစံအိမ္ႀကီးေတြကိုကြၽန္မအပိုင္လုပ္ျပမွာေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္...ေဒလီယာ ဘာဆိုတာရွင္ေကာင္းေကာင္းသိေစရမယ္..*
ထိုသို႔ႀကိမ္းဝါးကာေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။
*ငါငိုရမယ္ေဒလီယာမ်က္ရည္ထြက္စမ္း*
ဆိုၿပီးမ်က္ရည္ေတြကိုအတင္းညွစ္ထုတ္ေနေတာ့သည္။ၿပီးေနာက္ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနသည့္ေဒၚသူဇာဆီသို႔သြားၿပီး..
"အန္တီ....အင့္..ဟင့္"
"သမီးဘာျဖစ္လို႔လဲ...သားနဲ႕ျပႆနာတက္လာတာလား"
"ဟုတ္တယ္အန္တီ...ဟင့္...ကိုကိုကေဒလီကိုေအာ္လိုက္တယ္"
"အန္တီေတာင္းပန္ပါတယ္ကြယ္...သားကိုအလိုလိုက္ထားေတာ့သားကဆိုးေနတာပါ....သမီးကပဲအေလွ်ာ့ေပးလိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါအန္တီ..."
ဆိုၿပီးေဒၚသူဇာတို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဖက္လိုက္ၾကတယ္။ေဒလီယာကေတာ့ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းစိၿပီးၿပဳံးကာစိတ္ထဲတြင္ေျပာလိုက္သည္။
*အေလွ်ာ့ေပးရမွာေပါ့..အန္တီတို႔ရဲ႕အေမြေတြအားလုံးကြၽန္မကယူမွာမို႔လို႔...ဟက္..*
ဖက္ထားရာကေနျပန္ခြာကာေဒၚသူဇာစကားဆိုလိုက္သည္။
"သမီးအေမေနေကာင္းရဲ႕လား"
"ေကာင္းပါတယ္အန္တီ..."
"ေအးကြယ္အန္တီလည္းအားရင္လာခဲ့မယ္လို႔ေျပာေပးပါဦး"
"ဟုတ္ကဲ့ပါအန္တီ...ဒါဆိုေဒလီျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္"
"ထမင္းမစားသြားေတာ့ဘူးလား
သမီး"
"ရပါတယ္အန္တီ....အိမ္ေရာက္မွပဲစားလိုက္ေတာ့မယ္....သြားၿပီေနာ္အန္တီ"
"ေအးကြယ္ကားကိုဂ႐ုစိုက္ေမာင္းဦး"
ဆိုၿပီးႏွစ္ေယာက္သားၿပဳံးျပကာေဒလီယာကေတာ့ကားနဲ႕ျပန္သြားေလသည္။ေဒၚသူဇာကေတာ့ေဒလီယာကိုေအာ္လိုက္ေသာျမတ္မင္းပိုင္ကိုဆူရန္အေပၚသိူ႕တက္သြားေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
