သာေဗ်ာတို႔ညကပင္ပန္းထားတာေၾကာင့္အိပ္ေနတာအခုမိုးေတာင္လင္းေနၿပီျဖစ္သည္။
ေခါက္...ေခါက္...!!
"ထေတာ့ေလသားတို႔ရယ္....မိုးေတာင္လင္းေနၿပီထေတာ့...."
ဆိုကာသူႀကီးတစ္ေယာက္အခန္းေရွ႕ကေအာ္ေနေတာ့သည္။ထိုအသံကိုၾကားေသာသာေဗ်ာလည္းေငါက္ခနဲထထိုင္လိုက္ၿပီး..
"အ့..ကြၽတ္ကြၽတ္.. ငါ့ခါး...ေတာ္ေတာ္နာေနတာပဲ"
တိုးတိုးေလးေရ႐ြတ္လိုက္မိသည္။
"သူႀကီီးေရက်ဳပ္တို႔နိုးၿပီ..."
"ေအးေအး...မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့"
ဆိုကာသူႀကီးေျပာၿပီးလွည့္ထြက္ေတာ့သည္။
သာေဗ်ာကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ၾကည့္ေတာ့အားလုံးသန့္ရွင္းေနသည္။မေန႕ညကျမတ္မင္းပိုင္ရွင္းေပးသြားတာျဖစ္မည္။ေဘးက္ိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ျမတ္မင္းပိုင္တစ္ေယာက္မနိုးေသးေပ။
*ဟြန့္မေန႕ညကက်ဳပ္ကခံရတာကိုဦးကႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေနေသးတယ္။မသိရင္သူခံရတာက်ေနတာပဲ*
ထို႔ေနာက္ျမတ္မင္းပိုင္ရဲ႕လက္ေမာင္းကိုသာေဗ်ာကိုင္ကာလႈပ္နိုးလိုက္သည္။
"ဦး...ဦးေရ...ထေတာ့ေလ..."
"ဟင္...မနက္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီလား"
"ဟုတ္တယ္ေလ...က်ဳပ္ေတာ့မ်က္ႏွာသြားသစ္ၿပီ"
ဆိုကာကုတင္ေပၚကဆင္းသြားေတာ့သည္။.လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့လည္းအေနာက္ကနာေနတာေၾကာင့္ေျဖးေျဖးခ်င္းေလွ်ာက္ရသည္။သာေဗ်ာပုံစံဟာကြတကြတႏွင့္ျမတ္မင္းပိုင္အေနာက္ကေနၾကည့္ကာရယ္ေနေတာ့သည္။
"ငယ္..ကိုခ်ီေပးသြားရမလား"
"ရတယ္မလိုဘူး...ဟြင့္"
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေထာ့နဲ႕ေထာ့နဲ႕ ႏွင့္ေလွ်ာက္သြားေတာ့၏။ျမတ္မင္းပိုင္လည္း...
"ကို႔ကိုေစာင့္ဦးေလ"
လို႔ေျပာကာအေနာက္ကေနလိုက္သြားေတာ့သည္။
သူတို႔၂ေယာက္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးအိမ္ထဲသို႔ဝင္လာသည္။ ေဒလီယာကေတာ့ျမတ္မင္းပိုင္ကိုေတြ႕တာႏွင့္လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကိုတန္းဖက္ၿပီးခြၽဲျပစ္ျပစ္အသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
YOU ARE READING
ခင်ဗျားကြီး...ဗျာ💕(Complete)
Romanceအချစ်ဆိုတဲ့အရာကိုမခံစားဖူးတဲ့ငါကမင်းလေးနဲ့တွေ့မှမူးယစ်ဆေးလိုစွဲလမ်းတတ်လာတယ်...
