Every Vicious woman needs a Royal husband (mm translation)

အခန်း ၂ အသက် ၂၀ အရွယ်သို့ တဖန်.....

ေလာ့ေယာင္ေယာင္ သူမရဲ့ မရင္းႏွီးေပမယ့္ ရင္းႏွီးေနတဲ့ လက္ေတြကို ၾကၫ့္လိုက္သည္။

မရင္းႏွီးရတဲ့အေၾကာင္းရင္း ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူမဘယ္ဘက္လက္ျပင္မွာ အရင္က တိမ္ေနတဲ့ အမာရြတ္တစ္ခုရိွသည္ေလ လက္အနာကို ေသခ်ာကုခဲ့ေပမယ့္ အနာက နက္ေတာ့ အမာရြတ္ေသးေသးေလးက်န္ခဲ့တာ ရင္းႏွီးတာက ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ အခုက် အမာရြတ္လည္းမရိွေတာ့ဘူး လက္အရြယ္အစားက လက္ေခ်ာင္းအရွည္ လက္ဖဝါးပံုစံက အရင္ကနဲ႔ တူတူပဲ

ေလာ့ေယာင္ေယာင္ လက္ရိွအေျခအေနကို နည္းနည္းစိတ္ရႈပ္လို႔ေနသည္။ မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ပိုးသတ္ေဆးအနံ႔ေတြ ပ်ံ့ေနတဲ့ ေဆးရံုတစ္ခုကိုေရာက္ေနတာ သိလိုက္ရသည္။ သူမ ေသသြားးရမွာမဟုတ္ဘူးလား? မ်က္လံုးမိွတ္လိုက္တဲ့ခ်ိန္ ကြန္ကရစ္တံုးႀကီးက သူမမ်က္လံုးေရ႔ွကို ေရာက္ေနတာကို ျပန္သတိရလိုက္မိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ေၾကာက္ရြံ႔မႈမ်ိဳးက ျပန္ခံစားရဖို႔ေဝးေတြးေတာင္ မေတြးခ်င္ဘူးေလ

ဒါမဲ့ သူမေသသြားတယ္ဆို ဘယ္လိုလုပ္ ဒီေဆးရံုကိုေရာက္ေနမွာလဲ

ေလာ့ေယာင္ေယာင္ သူမမ်က္ႏွာကို အလန္႔တၾကားနဲ႔ထိလိုက္မိသည္။ဘာအမာရြတ္ ဘာပတ္တီးမွမေတြ့ေတာ့မွ သူမ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။သူမ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ေတာ့ မျဖစ္ေသးဘူးပဲ ဒါမဲ့လည္း ဒါက အဓိပၸာယ္မရိွဘူးေလ

ေလာ့ေယာင္ေယာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ့ထိ အိပ္ရာေပၚမွာထိုင္ေနခဲ့သည္။ သူနာျပဳက သူမ ႏိုးေနတာ ျမင္ေတာ့ ဆရာဝန္ကိုခ်က္ခ်င္းလွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ေလာ့ေယာင္ေယာင္က လက္ရရိွအေျခအေနကို နားမလည္ေသးေပမယ့္ ဆရာဝန္ ေမးတာ ေျဖေပးရမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သိပါသည္။

ဆရာဝန္ေျပာတဲ့ စကား ဆယ္ခြန္းေလာက္မွာ ၈ ခြန္းေလာက္ကို သူမ မၾကား ေလာ့ေယာင္ေယာင္က်န္းမာတယ္ဆိုတာ အတည္ျပဳျပီးေတာ့ ဆရာဝန္က "Miss ေလာ့ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ဒီေန့ ေဆးရံုက ဆင္းခ်င္ ဆင္းလို႔ရပါၿပီ ဒါမဲ့ မေန့က မူးလဲထားတာဆိုေတာ့ ေသခ်ာေအာင္လို႔ ေဆးရံုမွာ ရက္ နည္းနည္းေလာက္ေနဖို႔ေတာ့ သတိေပးခ်င္ပါတယ္"