LOST CHAPTERS (One Shot Compilation)

#35 | Pustahan

Inuman hanggang sa malasing, 'Yon bang kalasingan na hindi ka na makakalakad. Linagok ko ang basong may matapang na alak na para sa akin at binagsak sa lamesa. "Hoooh!" Saad ko nang maramdaman na ang pait na muling gumuhit sa aking lalamunan. Nanlalabo man ang mata ay nakita kong naka-pulupot si Jesse sa boyfriend ko. Tinignan ko ang boyfriend ko at tila ba hindi siya mapakali dahil sa paghawak ni Jesse.

Hindi naman ako nakaramdam nang selos kaya hinayaan ko sila, Ang iba sa amin ay lasing na at tulog. Ang iba ay nahimatay na sa sahig. Lumalakas na rin ang pumupulso sa aking ulo na sobrang sakit. Tatayo na sana ako pero hinila ako ni Van paupo ulit. "U-Uuwi na ako gago–" Saad ko at inialis ang pagkaka-hawak niya sa aking kamay.

"Teka lang Hannah naman e.. Minsan lang tayo lumabas magt-tropa sulitin na naten!" Saad nito at tinuro ang iba pa sa aming mga kasama, Tinignan ko ulit ang boyfriend ko at umiiwas pa rin siya sa paghawak ni Jesse. Dahil ayaw kong makipag-pilitan ay umupo ako ulit at inagaw ang baso ni Van at iyon ang nilagok ko. Napapikit at kapit na lang ako sa lamesa nang lumakas ang sakit sa ulo ko, Pati na rin ang pag-guhit nang mapait na alak sa lalamunan ko.

Patuloy sa pag-inom si Van at ang iba pa na hindi ko na lang pinansin, Panay ang hawak ni Jesse sa boyfriend ko na hindi ko ulit pinansin. Sumandal ako sa upuan kong monoblock at napagisipang matulog, Makakatulog na sana ako pero nagsalita si Ghon. "G-Ganito na lang *sinok* maglaro tayo oh? Ano game?" Saad nito, Umupo ako nang ayos at hinanap kung nasaan si Ghon. "Ano bang laro? Puro kalokohan naman ang alam mo e." Saad ko at sumubo sa sisig na isa sa aming nakahandang pulutan.

Ngumisi ito at lumapit kay Jaius at may ibinulong, Nagtataka naman akong tumingin sa kanila. Ang iba sa mga tulog ay nagising dahil niyug-yog sila nila Van. Nagtataka pa rin akong nakatingin sa kanila. " 'Wag kang maingay Hannah ah?" Saad ni Van sa akin at nagaalala naman at kinakabahan akong tumingin kay Paul, Ang boyfriend ko.

Pero nang pagbaling ko nang tingin sa kaniya ay naghahalikan na sila ni Jesse, Nawala ang epekto ng alak sa akin at agad akong tumayo. Susugurin ko na si Jesse dahil sa paghalik sa nobyo kong hindi sang-ayon sa paghalik niya pero sinapak ako sa sikmura ni Jaius.

Napangiwi ako sa sakit na dulot noon at nawalan ako nang balanse dahilan para bumagsak ako sa sahig.

Nagising ako sa ingay nang mga tawanan at parang umuungol na babae, Umupo ako nang ayos ngunit nahirapan ako dahil nakagapos pala ang binti't, paa at maging ang mga kamay ko sa aking likuran. Sa paglinaw ng aking paningin ay naaninag ko sa kanilang mga flashflight mula sa kanilang cellphone.

Si Paul nasa loob ni Jesse, Habang si Jesse naman ay umuungol sa pag-labas masok niya sa nobyo ko. Nakahubad ang pang-ibabang kasuotan ng boyfriend ko at wala nang pangitaas si Jesse habang ang pang-ibaba niya ay panty na lang.

Hindi ako makaimik o makapagsalita man lang, Hinayaan kong tumulo ang mga luha sa aking pisngi. Nawala ang pagka-lasing ko maging ang sakit sa aking ulo na napalitan nang sakit sa puso. Kumikirot iyon at hindi nawawala ang sakit.

Kasabay nang mga tawanan at ang ungol ni Jesse, Ay ang pag-iyak ng boyfriend kong si Paul. Wala akong lakas para gumalaw kahit gustong-gusto kong ipaglaban ang taong mahal ko.

Mahal..

Vini-videohan nila ang kahayupan na ginagawa nila kay Paul habang ako naman ang nanonood, "Ohh Paul~ Matagal na kitang gusto~ Iwan mo na si Hannah oh~" Ani pa ni Jesse, Kahit anong sabihin at ibato sa akin ni Hannah ay wala akong ibang maisip kung hindi ang boyfriend ko. What if hindi ko siya pinilit na sumama sa inuman na 'to? Siguro mahimbing na kaming natutulog sa kama ngayon, Payapa at masarap ang tulog.

"Umalis ka! H-Hannah! Mahal—" Rinig ko ang mga sigaw niya, Pero pinigilan siya ni Jesse sa pamamagitan nang paghalik sa mga labi niya nang pilitan. Ako nga ayaw galawin ng lalaki na 'yan dahil ang gusto niya, Pakasalan muna ako. Pero, Bakit? Bakit ang isang tao ay kayang gawin ang isang karumal-dumal na bagay?

Inilibot ko ang aking tingin sa kuwartong tila ba abandonado at sobrang rami ng alikabok, Gusto kong sumigaw. Gusto kong suntukin lahat nang tumatawa at nananakit kay Paul. Gusto kong ako na lang ang saktan nila at 'wag siya.

"P-Paul–"
"Oh gising na 'yong isa, Papanoorin niyo siya."

Nagkaroon ako nang lakas para tawagin ang pangalan niya pero pinuntahan ako ni Van at sinubunutan sa ulo, Hinila niya ako mula sa buhok at ramdam na ramdam ng anit ko ang hapdi noon dahil doon niya lang ako binubuhat. Kinaladkad niya ako palapit kila Paul at hindi ko makayanan ang pagmasdan sila, Lalo na nang malapitan. "Hannah.." Tawag sa akin ni Paul, Sa pagtawag niya sa akin ay nagkaroon ako nang lakas ng loob para tumingin sa kaniya. Nakatitig siya sa akin, Duguan ang ilong niya at pawis na pawis. Ang kaninang maayos na buhok ay parang dinaanan siya ng delubyong bagyo.

Pero matatawag nang delubyong bagyo ang ginawa nila sa amin, Sinong tao ang makakagawa at makakaisip nito? Planado ba ito? Mukhang planado nga. Nakaluhod akong nakatingin sa kaniya at hindi pinuputol ang tingin na iyon, Ramdam ko na ayaw niya ang mga nangyayari ngayon lamang rin. Ipinakita ko sa kaniya ang pag-hingi ko nang tawad pero walang makakapag-patawad sa nangyaring ito.

Maya-maya lamang ay hinila si Jesse palayo kay Paul, Pero si Jesse ayaw pang umalis. Pero hinila na siya palabas nang abandonadong kuwarto at tumakas na sila, Nangalambot ako lalo nang makita ang itsura niya.
Pawis na pawis at puno nang sakit ang ipinapahiwatig sa kaniyang mga mata.

Dahan-dahan akong lumapit sa kaniya dahil nahihirapan, Gusto kong manghingi nang tawad pero hindi ko alam kung saan ako maguumpisa.

"Sorry Hannah—"
"Paul please, Patawarin mo ako— Magbabayad sila I promise—"

Hindi ko mapigilan ang humagulgol at bumagsak sa hita niya at doon umiyak, Para bang bumagal ang ikot ng mundo. Ang nararamdaman ko lang ay ang init ng katawan niya. Walang makakalinis nang kalat at hindi ko man nga alam kung paano aayusin ang mga bagay-bagay matapos nang nangyari.

"M-Mahal– Pinagpustahan daw tayo e.." Saad ni Paul sa nanginginig na tono, Umupo ako kaagad at nakinig pa sa mga sasabihin niya. "Kung matutuloy daw ang plano nila, Paghahatian nila ang pera na nakuha lang rin sa wallet natin." Saad niya pa at ngumisi, Paano mo nagagawang ngumiti sa mga panahon na 'to?

"I'm so so sorry Paul, Magbabayad sila mahal—"
"Don't apologize, You're my everything. Despite what happened you still love me Hannah."