Race for Love (Hacienda Sevida Series 4)

KABANATA 63

EDGAR'S JAW almost dropped the moment he heard what Samantha just asked him. Hindi siya makapaniwala sa naging tanong ni Samantha sa kaniya, nagsimula namang namuo ang luha niya ngunit agad din niyang pinigilan na mamou ang iyon, he gulped andd chuckled softly.

"Samantha..." tawag niya kay Samantha, he gulped once again, "W-what...how?" tanging naitanong niya.

Hindi alam ni Edgar kung saan suya magsisimula sa pagtatanong, marami siyang gutsong itanong kay Samantha ngunit nang dahil sa sakit ng damdamin at pagtataka ay hindi niya magawang maitanong isa-isa kay Samantha yun,

"Sir," rinig niyang tawag kay Peter sa kaniya, bumaling siya sa kaibigan na nahihiyang tumingin sa kaniya.

"I think we should go...bago pa dumating ang nag-utos sa kanila na gawin ito kay Samantha." mahinang sabi ni Peter, gusto niyang magalit at sumbatan si Peter sa oras na ito ngunit tama si Peter, kailangan na nilang lumisan doon nang sa gayon ay makatakas sila.

"Right...we should...we should move." tugon niya. Halos hindi masabi ni Edgar ang boung salita dahil sa panginginig nang boung katawan niya, hindi niya alam ang gagawin niya sa nalaman niya sa ngayon. Para siyang hindi makagalaw nang maayos, wala siya sa sarili niya dahil okupado ang utak niya sa mga nalaman niya.

His fiancee...who is three months pregnant with his baby, forgot him. She has an amnesia and what hurts him the most is that he didn't even know that she was pregnant. 

Para siyang isang papel na palutang-lutang sa ere dahil wala siya sa sarili niya habang naglalakad. Napalunok siya saka napatitig sa baril niya, akmang ikakasa niya iyon ngunit agad din siyang napatitil sa ginagawa nang kahit pagkasa sa baril ay hindi niya magawa dahil sa panghihina.

"Edgar..." rinig niyang tawad ni Peter sa kaniya, marahan siyang napabaling kay Peter na ilang beses pang lumunok bago siya tuloyang kausapin,

"I know this is frustrating you...but you have to gather yourself and save both the baby and Samantha." pangungumbinsi ni Peter sa kaniya, marahan siyang tumango saka bumuntong hininga.

Peter is right, he has to gather himself in order to save the baby and Samantha, at syempre ang ibang tao na nandito sa hospital. He slowly opened his eyes and sighed.

"Let's move." agad na sabi niya saka boung lakas na kinasa ang baril. Nilingon niya ang isa niya pang kasama na kasalukoyang may hawak kina Samantha at ng bantay nito,

"Keep them safe, use the exit doors and stairs and when you reach the tenth floor, use the elevators and press the ground floor. When you reach the ground floor, press the second floor. Dustin, you have to ready the ambulance for the escape plan, sundoin mo sila sa second floor. Kami na bahala dito, hindi aalis ang ambulance hanggang sa hindi mo pa nakikita ang sasakyan ko, tatlong magkakasunod na putok ng baril...yun ang hugyat na nasa labas na kami." pagtatapos niya pa sa pag-uutos niya sa mga kasamahan niya.

Mula sa gilid ng mga mata niya ay nakita niya si Samantha na naharap sa kaniya ngunit mas pinili ni Edgar na hindi nalang lingonin si Samantha at baka mas lalo siyang mahina. Inayos niya pagkakahawak niya sa baril saka siya lumabas sa kwarto.

Nang makalabas siya ay inihanda niya ang baril at tinutok ito sa harapan, marahan siyang naglakad at panay ang tingin niya kaliwa't kanan, sinusubukang pakiramdaman ang mga kalaban niyang alam niyang nakatago lang sa paligid. 

Alam ni Edgar na may kalaban silang nakatago sa hallway, ramdam niya ang mga presensya ng mga ito kaya naman ay dinahan-dahan niya lang ang paglalakad niya upang hindi mapansin ng mga kalaban niya na alam niyang nasa paligid lang sila. Sumenyas siya kay Peter na nasa likod niya, itinaas niya ang kamay niya saka sumenyas na walang tao, umayos siya ng tayo at saka niya nakita ang dalawang lalaki na pulos nakaitim, nakatayo sa gilid at hawak pa ang baril,