ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၆၃) ဗြဟ္မာသားချော့တေး

အခန်း (၆၃) ဗြဟ္မာသားချော့တေး

ကျန်းအိုက်ကျန့်သည် ရွှေရောင်အလင်းတန်းကြောင့် အနက်ရောင်ဝတ်ကျင့်ကြံသူအချို့ လွင့်ထွက်သွားသည့် အချိန်၌ သူလှည့်ရန်အချိန်တောင် မရခဲ့ပေ။ သူတို့က တိုက်ခိုက်ရန် အခွင့်အရေးတောင် မရှိခဲ့တာဖြစ်သည်။

သမာသမတ်လမ်းကြောင်း၏ ကျင့်ကြံသူများအမူအရာက အနည်းငယ်ပြောင်းလဲသွားတော့သည်။

မိစ္ဆာဘုရာကျောင်းမှ လူများက မော့ကြည့်လာတော့သည်။ သူတို့လွှတ်ခဲ့သည့် လူငါးယောက်က နတ်ဒေဝါဦးတည်နယ်ပယ်တွင်ရှိသည့်သူများ ဖြစ်ကြ၏။ သူတို့က မိစ္ဆာဘုရားကျောင်း၏ ယခုအခေါက်ပွဲ၌ အဓိက အဖွဲ့လည်းဖြစ်ပေသည်။ သူတို့အားလုံးကို ခုံရွမ်းက တစ်ချက်တည်းဖြင့်ဖယ်ရှားလိမ့်မည်ဟု သူတို့ မထင်ထားချေ။

မိစ္ဆာဘုရားကျောင်း၏ တတိယကျောင်းထိုင် သွမ့်ရှင်းကမူ တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိသည့် တစ်ဦးတည်းသောသူ ဖြစ်သည်။ သူက သူ၏ထိုင်ခုံ၌ တည်ငြိမ်စွာထိုင်နေပြီး ရင်ပြင်ထဲရှိ ခုံရွှမ်းကို စိုက်ကြည့်နေတော့သည်။ သူ၏ မျက်လုံးထဲ၌ သတ်ဖြတ်လိုသည့်ဆန္ဒကို မြင်နိုင်ပေ၏။

ကျင့်မင်တာအိုဂိုဏ်းမှ ကျင့်ကြံသူတစ်ဦးက ပြောလိုက်သည်။

“ခုံရွှမ်းက ဒီလောက်မြင့်မားတဲ့ ကျင့်ကြံဆင့်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားတယ်ဆိုတော့ ကိုယ်တော်ခုံယွမ်သာ ဒီမှာရှိနေမယ်ဆိုရင် ဘယ်လိုဖြစ်မလဲ ငါတောင် မမှန်းဆနိုင်ဘူး”

လုကျိုး၏ မှတ်ဉာဏ်အရ မဟာနတ္ထိဘုရားကျောင်းက လောက၏အရေးအရာများနှင့် ဝေးဝေးနေတာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ ကျင့်ကြံခြင်းလောကထဲ၌ ကုန်လွန်ခဲ့သည့် ပြီးခဲ့သည့် ဖြစ်ရပ်များအတွင်း မဟာနတ္ထိဘုရားကျောင်းက အမြဲတမ်းနီးပါးဘေးထွက်နေခဲ့သည်။ မဟာနတ္ထိဘုရားကျောင်း၏ ကိုယ်တော်က ဇင်ဘုရားကျောင်း၏ ပါရမီရှင်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူက ဇင်ဂိုဏ်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး ဆန္ဒပြင်းပြလွန်းသောကြောင့် ရဟန်းတစ်ပါးချက်ချင်းဖြစ်လာခဲ့သည်ဟု ဆိုကြပေသည်။ သို့သော် ကောလာဟလများသည် ကောလာဟလမျှသာဖြစ်၏။ ထိုစဉ်က ကျောင်းယွဲ့သည် မဟာနတ္ထိဘုရားကျောင်း၏ ခုံမင်နှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ခဲ့သည်။ သူတို့တိုက်ခိုက်ခဲ့ကြကာ ကျောင်းယွဲ့က ခုံမင်ကို သတ်ဖြတ်ခဲ့သည်။ သူက ဆန်းကြယ်ကောင်းကင်သူတော်ဝင်အဆင့်ရှိ ကျင့်ကြံသူတစ်ဦးဆိုလျှင် ကျောင်းယွဲ့က သူ့ကို အနိုင်ယူနိုင်မှာ မဟုတ်ပေ။ မဟာနတ္ထိဘုရားကျောင်းသည် ယခုအခေါက်၌ ကြီးမြတ်သော အခမ်းအနားကို နှောင့်ယှက်ရန် ရွေးချယ်ခဲ့သောကြောင့် သူတို့သည် မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းကို သူတို့၏ ရန်သူအဖြစ် ကြေညာတာ ရှင်းလင်းနေပေ၏။