ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၁၈) မင်း ရွေးချယ်မှု လုပ်ရမယ်

အခန်း (၁၁၈) မင်း ရွေးချယ်မှု လုပ်ရမယ်

လျို့ဟယ်စည်းတံဆိပ်၊ ရှစ်မြောင့်ထောင့် ပုံကားချပ်၊ သင်္ကေတရှစ်မျိုး သူတို့အားလုံး အသုံးမဝင်တော့ပေ။ ထိုစဉ် သူတို့က အစအနမရှိ ပျောက်ကွယ်သွားကြ၏။ ပို၍ ကြောက်စရာကောင်းသည်က ဟွားဝူတောက်၏ လိပ်ကျင့်စဉ်သည် လုံးဝကို အသုံးမဝင်တော့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မိုးကြိုးက သူ့အား ထိမှန်သွားပြီး လွင့်စဉ်သွားစေသည်။ သူက မျက်လုံးအပြူးသားဖြင့် သူကိုယ်သူ မနည်းထိန်းကာ မတ်တတ်ရပ်နေရ၏။ သူ့ကိုယ်သူ တည်ငြိမ်အောင်ထိန်းရင်း သွေးအန်လိုက်ရသည်။

တိုက်ပွဲက အဆုံးသတ်သွားလေပြီ။ ရလဒ်ကား ရှင်းလင်းလှ၏။

လုကျိုးက ခေါင်းခါလိုက်သည်။

မိုးကြိုးသွား ကတ်သည် ၁၀ ရာခိုင်နှုန်း အထိအခိုက်သာ ရှိလေသည်။

‘မင်း ကံကောင်းလား၊ မကောင်းလားတော့ မသိဘူး။ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် မင်း ၁ ရာခိုင်နှုန်း သတ်ဖြတ်ကွက်ကို ရှောင်ရှားနိုင်ရန် သေချာပေါက် ကံကောင်းတာပဲ … ထိခိုက်ဒဏ်ရာရတာက သေတာထက်တော့ ကောင်းသေးတယ်လေ’

ခန်းမကျယ်အတွင်း တိတ်ဆိတ်သွားလေသည်။ ထိုစဉ် အပ်ကျသံပင် ကြားရလောက်၏။

တွမ့်မူရှန်းက နယ်ရှင်လှံကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားလိုက်သည်။ သူက စိတ်အေးသွားခြင်းမျိုး မရှိပေ။ ထို့အစား သူက အံ့ဩနေမိသလို သုန်မှုန်နေသည်။ လျို့ဟယ်စည်းတံဆိပ်က သူ့ရှစ်စွင်း၏ တစ်ချက်ကိုတောင် မခံနိုင်ခဲ့သော်လည်း သူက နည်းနည်းလေးမျှ ထိခိုက်အောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့ပေ။

မင်ရှစ်ရင်၏ အတွေးများက ရိုးရှင်း၏။ သူ့ရှစ်စွင်းက ဤနှစ်တွေတစ်လျှောက်လုံး စွမ်းအားကို ဖုံးကွယ်ထားသည်ဟု ထင်မိသည်။ သူ့ရှစ်စွင်းက အဆင့်မြင့် ကျင့်ကြံသူဆယ်ယောက်ကို မောင်းထုတ်လိုက်ကတည်းက ရှစ်စွင်းတွင် ဝှက်ဖဲများစွာ ရှိနေသေးကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ သို့သော်လည်း မည်သူကမှ သူ့စွမ်းအားအစစ်အမှန်ကို မသိကြပေ။

ရှောင်ယွမ်အာ၏ အမူအရာက လွန်လွန်ကဲကဲ ဖြစ်နေလေ၏။

ထိုစဉ် ကျိုးကျစ်ဖုန်းနှင့် ဖန်ကျုံးတို့က ရေအိုင်ထဲမှာ ရှိနေသည့် ဖားများသဖွယ် ခံစားနေရသည်။ သူတို့က ဟွားဝူတောက် နောက်ဆုတ်သွားရသည်ကို မယုံကြည်နိုင်စွာ တံတွေးမျိုချရင်း ကြည့်နေမိကြသည်။ သူတို့က ဟွားဝူတောက် ကျရှုံးမှုကြောင့် အံ့ဩသွားခြင်း မဟုတ်ဘဲ လုကျိုး၏ မိုးကြိုးချက်ကို အံ့ဩတုန်လှုပ်သွားခြင်း ဖြစ်သည်။