ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၄၆) အလဲအလှယ်ကောင်း

အခန်း (၁၄၆) အလဲအလှယ်ကောင်း

‘ အနီရောင်လက်လား ’

မင်ရှစ်ရင်နှင့် ရှောင်ယွမ်အာတို့လည်း နားမလည်နိုင် ဖြစ်သွားကြပြီး အတွေးနက်နေသည့် သူတို့ရှစ်စွင်းဖြစ်သူကို ကြည့်လိုက်ကြသည်။

လုကျိုးက ခေါင်းညိတ်လိုက် ခေါင်းခါလိုက် လုပ်နေသည်။ ခဏတာ စဉ်းစားနေပြီးနောက် သူက ပြောလာသည်။

“ မင်းတို့ ထွက်သွားကြတော့ ”

“ ဟုတ် ရှစ်စွင်း”

“ ဟုတ်ကဲ့ ”

နှစ်ယောက်လုံး နာနာခံခံ ထွက်သွားကြသည်။

လုကျိုးက သူတို့ရှိနေလျှင် သင့်တော်လှသည်ဟု မထင်ပေ။ ပြောရလျှင် သေတ္တာထဲ ဘာပါနေမှန်း မသိရသေးချေ။ အကယ်၍ ထူးခြားအံ့ဖွယ် ဖြစ်နေခဲ့လျှင် သူတို့ မြင်သွားသည့်အခါ နေရခက်လာလိမ့်မည်။ သူက သေတ္တာကို လျှို့ဝှက်ခန်းထဲ ယူဆောင်သွားလိုက်၏။

လျှို့ဝှက်ခန်းအတွင်း

လုကျိုးက လက်အသာဝေ့လိုက်သည့်အခါ သေတ္တာက ကြမ်းပြင်ပေါ် ရောက်လာသည်။ သူက စနစ်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။

“မာယာကျော့ကွင်း ”

ယဲ့ထျန်းရှင်း၏ မာယာကျော့ကွင်းသည် သူ့ရှေ့ ပေါ်လာသည်။ ထိုအရာက မှိန်ဖျဖျ တောက်ပနေလေ၏။

သခင်အဖြစ် အသိအမှတ်ပြုထားသော အဆင့်မြင့် လက်နက်တစ်ခုက အသက်သွင်းဖို့ ချီစွမ်းအားမရှိလျှင်ပင် ထူးခြားနေဆဲ ဖြစ်သည်။

လုကျိုးက မာယာကျော့ကွင်းကို သူ့စွမ်းအားဖြင့် ရစ်ပတ်လွမ်းခြုံလိုက်သည်။ ထို့နောက် သေတ္တာမှ မြောင်းရာထဲ ထည့်လိုက်၏။

ကလစ်

တစ်ခုခု ပွင့်သွားသည့် အသံမျိုး ထွက်ပေါ်လာသည်။

သေတ္တာက နှစ်ခြမ်းကွဲသွားပြီး မြောင်းရာတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ နှစ်ဖက်လုံးက ဘေးကပ်သွားလေ၏။

“တင် … လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သေတ္တာကို အောင်အောင်မြင်မြင် ဖွင့်နိုင်ခဲ့ပါပြီ။ ဆုလာဘ် - ကုသိုလ်ရမှတ် တစ်ထောင် ”