အခန်း (၁၁၃) စွမ်းအင်ငါးဖြာစကြဝဠာ သစ်ပင်ကို ကာကွယ် ဟွားဝူတောက်ကို စောင့်ဆိုင်း
“တမင်တကာ လုပ်တာမဟုတ်ဘူးလား” ကျန်းချူက ငိုမိလုနီးပါးဖြစ်သွား၏။
“ရယ်စရာပဲ။ မိစ္ဆာဘုရား ကျောင်းက ငါ့ရဲ့သမာသမတ်ဂိုဏ်းကို ဖျက်ဆီးဖို့ ကြိုးစားနေတာ”
ဝတ်ရုံစိမ်းဖြင့်ဓားသမားက ပြုံးပြီးပြောလိုက်တော့သည်။ “အဘိုးကြီးက တမင်တကာ လုပ်တယ်လို့တော့ ငါမထင်ဘူး”
“တကယ်လား” ကျန်းချူသည် သူရှက်ဖွယ်ကောင်းသောအခြေနေတွင် ကျရောက်နေမှန်း သဘော ပေါက်သွားသည့်အချိန် သူ၏ဝတ်ရုံကို အမြန်သေသပ်အောင်ပြင်ပြီးနောက် ခြေထောက်ကြွလိုက် တော့၏။
“အင်း” ဝတ်ရုံစိမ်းဓားသမားက ခေါင်းညိမ့်လိုက်သည်။ “ခင်ဗျား စော်ကားခံရတယ်ထင်ရင် သူ့ကိုယ်စား ကျုပ်တောင်းပန်တယ်”
ကျန်းချူ၏မျက်နှာထက်တွင် မျက်မှောင်ကျုံ့သည့် အမူအရာပေါ်လာသည်။ သူက စိတ်တိုတိုဖြင့် ပြောလိုက်၏။
“သူ့ကိုယ်စားတောင်းပန်ရအောင် မင်းတို့က ဘယ်သူတွေလဲ။ မင်းတို့ကိုယ် မင်းတို့ ဘယ်သူလို့ထင်နေတာလဲ”
ဝတ်ရုံစိမ်းဓားသမား၏နောက်ကျောရှိဓားက လှုပ်လာချိန်တွင် ကျန်းချူ၏အသံက ဖျော့သွားသည်။ ဓားက ပြန်ထွက်လာပြီးနောက် မျက်တောင်တစ်ခတ်အတွင်း ဓားအိမ်ထဲသို့ ပြန်ဝင်သွားတော့၏။
အရိပ်ကိုတောင် မြင်နိုင်မှာ မဟုတ်သော်ငြား ကျန်းချူ၏ လက်မကမူ ဒဏ်ရာပြင်းပြင်းထန်ထန်ရ သွားပြီဖြစ်သည်။ ဖြစ်ပျက်သွားတာမြန်ဆန်လွန်းသောကြောင့် သူက နာကျင်မှုကိုတောင် မခံစားရ ပေ။
“ကျုပ်ရဲ့နာမည်က ယွီရှန်းရုံ” ဝတ်ရုံစိမ်းဓားသမားက ဖော်ရွေစွာပြုံးပြီးပြောလိုက်တော့၏။
“ကြောက်နေဖို့မလိုဘူး။ အကြောင်းပြချက်မရှိဘဲ ကျုပ် ဘယ်တော့မှ မသတ်ဘူး”
“...”
“ခင်ဗျားရဲ့ ဧည့်ဝတ်ကျေပွန်မှုကို အနှောင့်အယှက်ပြုမိတဲ့အတွက် ကျူပ်တောင်းပန်ပါတယ်။ ကောင်းကောင်းသွားပါ” ယွီရှန်းရုံက လှည့်ထွက်သွား၏။ သူက မျက်တောင်တခတ်အတွင်း တောအုပ်ထဲတွင် ပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ
幻想အကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
