the art of patience || seungbin

episode 35: voice recording

- Gdzie ztyymi łapami - szarpał się Seo starając się złapać równowagę

- Staram się do huja odstawić cię w do domu w jednym kawałku, mógłbyś chociaż na chwilę mi tego nie utrudniać? - warknął Geon co chyba podziałało na pijanego Changbina - No dobra, kładź się tu

- Juuż, ju ż - marmotał czarnowłosy pozwalając chłopakowi żeby zdjął mu buty i kurtkę, jednak kiedy Lee złapał za szal starszy zaprotestował - Zostaw, to.. to Mina.

- Mina?

- Yhym

- Okej, w takim razie przebierz się razem z tym kawałkiem szmaty - warknął rzucając w Changbina koszulką i dresami które przed chwilą wyjął z pierwszej lepszej szafki. Sam zaczął chodzić po sporych rozmiarów pokoju i rozglądać się, jednak ku jego zaskoczeniu niewiele się tu zmieniło. Nawet fotografia przedstawiająca ich razem, obejmujących się z uśmiechami na twarzach nie zniknęła. Zamiast na biurku stała natomiast na jednym z regałów - Dalej trzymasz to zdjęcie? - parsknął

- Nooa czemu nie? - zapytał Seo zdejmując z siebie sweter

- To przeszłość - burknął młodszy - Nadal za mną płaczesz?

- Skoro to przeszłość to chyba nic złego że tu jest, prawda? - powiedział chcąc wstać z materaca, jednak Geon mu to uniemożliwił

- Nie wstawaj debilu - warknął - Ubierz się. I wyrzuć w końcu to zdjęcie

- Czy jeśli je wyrzucę, znikną moje wspomnienia? - zapytał naciągając na głowę luźny t-shirt - Nie, prawda? - kontynuował ignorując słowa chłopaka - To co jest złego że je mam.. skoro nawet jeśli się go pozbędę nadal będę cierpiał?

- Mocne słowa jak na kogoś schlanego w trzy dupy - wydukał z siebie po dłuższej chwili Lee. Usiadł na brzegu łóżka i westchnął głęboko, zastanawiając się co właściwie robi w domu swojego wroga i dlaczego rozmawia z nim „normalnie" - Czy przez ten cały czas chociaż raz pomyślałeś o Seungminie? I o tym co będzie jak się dowie?

- Ty chyba powinieneś doskonale wiedzieć ooco chodzi - wymamrotał kładąc się na poduszkach

- O czym ty mówisz do cholery..

- To tobie zdradził.. cały swój mi- misterny plan - tłumaczył trochę prześmiewczo, jednak nadal z trudem - Byłem tylko idealną okazją do zdobycia kasy na.. no wiesz na co..

- Ty kretynie - warknął Geon wstając gwałtownie, kiedy mniej więcej zrozumiał o czym mówił Seo cały wieczór - Usłyszałeś.. Changbin!

Czarnowłosy zasnął jednak mając w głębokim poważaniu to co mówił do niego młodszy.

ᄏ

- Czego chcesz? - usłyszał głos Jisunga zanim jeszcze zdołał w ogóle zorientować się kto uniemożliwił mu kontakt z Kimem

- Pogadać - odparł Geon, a na jego twarzy po raz pierwszy od dawna nie widniał żaden uśmieszek oznaczający jego nieszczere intencje. Teraz kiedy stał tam wyraźnie poddenerwowany, w dodatku ubrany zbyt lekko jak na grudniowe mrozy wyglądał całkiem.. wiarygodnie - Naprawdę długo się zbierałem więc mi tego chociaż kurwa nie utrudniajcie. Błagam..

- Teraz nagle ci na mnie zależy?

- Nie robię tego dla ciebie tylko dla Seungmina - młodszy przewrócił oczami

- Super, w takim razie życzę wam wszystkiego dobrego - warknął Seo, tym razem jednak to Jisung go uspokoił

- Zobacz to, okej? - westchnął głęboko Geon podając starszemu swoją komórkę z nagraniem audio