ထေနာင္းဆိုင္ကယ္ေသာ့ကိုယူၿပီးခေမာက္ေဆာင္းကာအိမ္ထဲကထြက္လာခဲ့သည္။မနက္ခင္းေစာေစာမိုးမလင္းခင္ကတည္းကစည္းသူစည္းသားေတြကိုအလုပ္တာဝန္ေတြခြဲေဝေစလႊတ္ေပးၿပီးၿပီမို႔အခုကေနာက္ကလိုက္ၿပီးစစ္ေဆးရန္ေတာထဲသြားဖို႔ျပင္ေနသည္။
စာရင္းစာအုပ္ကိုလြယ္အိတ္ထဲထည့္ၿပီးလြယ္အိတ္ကိုစလြယ္သိုင္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာသူ႔လက္ထဲကဆိုင္ကယ္ေသာ့ကိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ကဆြဲယူသြားသည္။ထေနာင္းေနာက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး-
“မင္းကအလုပ္မသြားဘူးလား"
“ဒီေန႔နားတယ္ေလ။ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုးခင္ဗ်ားေနာက္ကလိုက္မလို႔…အဲမဟုတ္ဘူး။ခင္ဗ်ားေရွ႕ကသြားမယ္။ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ေနာက္ကလိုက္"
“ငါကဘာလို႔မင္းေနာက္ကလိုက္ရမွာလဲ"
“က်စ္…ခင္ဗ်ားသြားခ်င္တဲ့ဆီဆိုင္ကယ္ေမာင္း
ၿပီးပို႔ေပးမလို႔ဗ်ာ…ခင္ဗ်ားကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့ေယာက္်ားကိုယူထားၿပီးခိုင္းစားဖို႔စိတ္ကူးမရွိဘူးလား"
“မရွိပါဘူး။မင္းကေရတစ္ငံုေလာက္တိုက္ၿပီး
ရင္မတန္တဆျပန္ယူတတ္တဲ့အမိ်ဳး"
“ဟင့္"
ဘာထူးလို႔တုန္း။သူက်ေတာ့ေရတစ္ခြက္တိုက္
ျပီးဟပ္ထိုးလဲေအာင္ခိုင္းစားေနၿပီးေတာ့။
“မ်က္ႏွာကဘာျဖစ္တာလဲ။စပရိန္က်ေနတာပဲ။ရံႈ႕တြလို႔"
“ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ဘယ္ေတာကိုအရင္သြားမွာလဲ"
“ေတာလည္ေဖႀကီး"
“အိုေက"
ထေနာင္းနဲ႔ဇမၺဴ ရြာကထြက္လာၾကသည္။ေတာလည္ေဖႀကီးဆိုတာကသေျပတန္းရြာရဲ႕အေနာက္ေတာင္ဘက္စူးစူးတြင္ရွိသည္။ထိုေနရာတြင္
ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီသက္တမ္းရွိသည့္ေညာင္ပင္အို
ႀကီးရွိၿပီးထိုေညာင္ပင္ႀကီးတြင္ေတာလည္ေဖ
ႀကီးနတ္ရွိသည္ဟုလူႀကီးသူမေတြကတဆင့္
စကားျဖင့္ေျပာၾကသည္။
ထိုေညာင္ပင္ေဘးပတ္လည္ရွိလယ္ကြင္းေတြကိုေတာလည္ေဖႀကီးေတာဟုေခၚသည္။ေတာလည္ေဖႀကီးကလည္းႏွယ္ႏွယ္ရရမဟုတ္။တစ္ႏွစ္တစ္ခါနတ္ပြဲက်င္းပေပးရသည္။သူ႔နတ္ပြဲရဲ႕
ထူးျခားခ်က္ကၾကက္ပြဲျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
