ဇမၺဴ အိပ္မက္ထဲမွာကိုထေနာင္းနဲ႔ခ်စ္ၾကည္ႏူးေနသည္။ကိုထေနာင္းကသူ႔ကိုေႏြးေထြးစြာေပြ႕ဖက္ထားသည္။သူကိုထေနာင္းရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုကေလးတစ္ေယာက္လိုမိ်ဳးတိုးဝင္လိုက္သည္။တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲသူ႔ႏွာေခါင္းထဲကိုျပန္တိုးဝင္လာတဲ့ကိုထေနာင္းရဲ႕ကိုယ္သင္းန႔ံေလးကိုသေဘာက်လိုက္တာ။
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ဇမၺဴ ႕စိတ္ထဲမွာတစ္
မိ်ဳးႀကီးျဖစ္လာသည္။တစ္ခုခုေတာ့မွားေနသလိုပဲ။ဒါကပံုမွန္မဟုတ္ဘူး။ကိုထေနာင္းရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာေနရတာေနသားမက်ျဖစ္လာသည္။သူသိတာကသူပဲကိုထေနာင္းကိုအၿမဲတမ္းဖက္တြယ္
ထားခဲ့တာ။ဟုတ္တယ္။သူကကိုထေနာင္းကိုဖက္တြယ္ထားတာကမွအမွန္။
ဇမၺဴ ထေနာင္းရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကေန႐ုန္းထြက္ၿပီးထ
ေနာင္းကိုသူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္သည္။ခါတိုင္းလုပ္ေနက်အတိုင္းကိုထေနာင္းရဲ႕ကိုယ္ေပၚကိုေျခေထာက္နဲ႔ပါခြတင္ပစ္လိုက္ေတာ့ထေနာင္းဆီကအသံထြက္လာသည္။
"မင္းမနက္စာမစားခ်င္ေတာ့ဘူးလား"
"ဟင္..."
ရင္ခြင္ထဲကေနသူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္ေနတဲ့ထေနာင္းကိုသူကလည္းျပန္ငု႔ံၾကည့္ေနမိသည္။ထေနာင္းကသူူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ။ဒါဆိုခုနကသူ႔ေနာက္ေက်ာကေနသိုင္းဖက္ထားတာကိုထေနာင္းပဲလား။
"ဖယ္ေတာ့ငါထမင္းခ်က္ရမဲ့အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ"
"အသက္"
"ဘာလဲ"
"ေစာေစာကေနာက္ကေနဖက္ထားတာအသက္လား"
"အင္း..."
"တကယ္ႀကီးလား"
"အင္းပါဆို"
"အား..."
"ဘာျဖစ္တာလဲ"
"မနက္စာမစားေတာ့ဘူး။မခ်က္နဲ႔ေတာ့"
"ဘာ"
"ဒီအတိုင္းပဲေနေတာ့မယ္။အလုပ္မသြားေတာ့ဘူး"
"အ႐ူး"
"မ႐ူးဘူး။ကိုယ္မ႐ူးဘူး။အလုပ္ကဘယ္အခ်ိန္လုပ္လုပ္ရတယ္။အသက္ကိုယ့္အေပၚစိတ္ေကာင္းဝင္တဲ့အခ်ိန္ကရွားတယ္"
"ဘာကြ"
"ကိုယ္ဒီေန႔တစ္ေနကုန္အိမ္မွာပဲေနေတာ့မွာမို႔အသက္လည္းကိုယ့္အနားမွာပဲေန။ဒီေယာက္်ားရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ"
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
