ထေနာင္းက“ျမန္မာ့ေစာင္း"ဇာတ္ကားကိုဆက္ေျပာျပသည္။
“အဲဒီဇာတ္ကားေလးကဂ်ပန္လူမိ်ဳးေတြနဲ႔ျမန္မာ
ျပည္ကေအဝမ္း႐ုပ္ရွင္တို႔ပူးေပါင္းၿပီး႐ိုက္ထားတဲ့ဇာတ္ကားပါ။ဇာတ္ကားထဲကဇာတ္လိုက္ကဂီတကိုဝါသနာပါတဲ့သာမန္စစ္သားေလးတစ္ေယာက္။သူ႔နာမည္ကမီဇုရွိမတဲ့။
သူကဂီတကို႐ူးသြပ္တဲ့သူမို႔ျမန္မာျပည္ကိုေရာက္လာေတာ့ျမန္မာေစာင္းေကာက္နဲ႔ဂ်ပန္သီခ်င္းသံစဥ္ေတြတီးတယ္။သူေစာင္းတီးရင္သူ႔စစ္တပ္
ကလူေတြကသူနဲ႔အတူဂ်ပန္သီခ်င္းေတြလိုက္ဆိုၾကတယ္။သူကသူ႔စစ္တပ္နဲ႔ခ်ီတက္သြားေနတဲ့တေလွ်ာက္လံုးေစာင္းေကာက္ေလးကိုအဝတ္နဲ႔
ထုပ္ၿပီးေက်ာေပၚခ်ည္သြားတယ္"
ဇမၺဴ ကထေနာင္းမ်က္ႏွာကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနသည္။ထေနာင္းေျပာျပတဲ့ဇာတ္လမ္းထက္ထေနာင္းအသံေလးနားေထာင္ရတာကိုသူပိုၿပီးႏွစ္သက္သည္။
ထေနာင္းကအေတာ္ကို႐ိုးေျဖာင့္တဲ့သူ။ပံုေျပာေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့သူ႔အေပၚမွာဘယ္ေတာ့မွလွည့္ဖ်ားဖူးတာမရွိ။ေျဖာင့္လြန္းေတာ့ေပါင္းရသင္းရခက္ေနတာပဲရွိသည္။
ဇမၺဴ တို႔နဲ႔ပါလာတဲ့တျခားလူေတြကလည္းထေနာင္းေဘးမွာဝိုင္းထိုင္ၿပီးထေနာင္းေျပာျပတာကိုနားေထာင္ေနၾကသည္။ထေနာင္းက ကေလး
ေတြကိုစုၿပီးပံုေျပာျပေနသလိုပဲ။သူဆက္ေျပာျပတာက-
“မီဇုရွိမတို႔လက္နက္ခ်လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာအဂၤလိပ္စစ္ဗိုလ္ကသူတို႔ကိုေျပာတယ္။ေတာင္ကုန္းတစ္ခုေပၚမွာတပ္စြဲထားတဲ့ဂ်ပန္တပ္မႀကီးကိုလက္
နက္ခ်ဖို႔သြားစည္းရံုးခိုင္းတယ္။သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာအေၾကာင္းမျပန္ႏိုင္ရင္စစ္
တပ္စခန္းခ်ထားတဲ့ေတာင္ကုန္းကိုအေျမာက္ေတြနဲ႔ပစ္ဖို႔ခ်ိန္ထားၿပီးၿပီ။မီဇုရွိမကသူ႔စစ္တပ္ကိုယ္စားအဲဒီတပ္မကိုလက္နက္ခ်ဖို႔သြားေျပာတယ္။
ဒါေပမဲ့ဂ်ပန္စစ္တပ္ကလက္မခံခဲ့ဘူး။လက္နက္
ခ်ဖို႔လာေျပာတဲ့မိဇုရွိမကိုပါး႐ိုက္တယ္။မီဇုရွိမက
ေတာ့သူ႔လူေတြေသမွာကိုမၾကည့္ရက္ဘူး။အသက္ရွင္လ်က္နဲ႔ဂ်ပန္ျပည္ကိုျပန္ေစခ်င္တယ္။ဒါေၾကာင့္သူ႔သေဘာနဲ႔သူဆံုးျဖတ္ၿပီးေတာင္ကုန္းေပၚကိုေျပးတက္သြားတယ္။ေတာင္ကုန္းထိပ္ကေနအဝတ္ျဖဴ တစ္စကိုေစာင္းေကာက္မွာခ်ည္ၿပီးေဝွ႕ယမ္းျပတယ္။အလံျဖဴ ျပရင္အရံႈးေပးတာပဲဆိုေတာ့စစ္တပ္ကလူေတြကသူ႔ကိုဆြဲခ်
ၿပီးဝိုင္းထိုးၾကတယ္။
DU LÄSER
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
Allmän skönlitteraturအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
