ထေနာင္းတို႔ဘုရားဖူးအဖြဲ႕အေလာင္းေတာ္
ကဿပကားကြင္းထဲကိုေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ကားရပ္ၿပီးဆင္းလာၾကေတာ့အခ်ိန္ကညေနသံုးနာရီမို႔ေနပူေနေသးသည္။အေလာင္းေတာ္က
ဿပေရာက္ရင္ဆင္စီးမယ္လို႔စိတ္ကူးထားၾကတာမို႔ေရာက္တာနဲ႔ဆင္စီးဖို႔ရွာၾကသည္။
ဆင္ရဲ႕အရပ္ကအျမင့္ႀကီးဆိုေတာ့ဆင္စီးတဲ့ေနရာမွာလင့္စင္လိုမိ်ဳးသစ္သားစင္ႀကီးေတြထိုးထားၿပီးေဘးမွာေလွကားေတြတပ္ထားသည္။အဲဒီစင္ေပၚကိုတက္သြားရင္ဆင္ကစင္ႀကီးေအာက္
ကိုေခါင္းထိုးေပးသည္။ဒါမွလည္းဘုရားဖူးေတြကဆင္ေပၚကိုတက္လို႔ရေပမည္။
ထေနာင္းတို႔အဖြဲ႕စင္ႀကီးေပၚကိုလွမ္းၾကည့္ၿပီးစိတ္ပ်က္သြားၾကသည္။လူတိုင္းကဒီေရာက္ရင္ဆင္စီးမယ္လို႔ေတြးထားၾကတဲ့လူေတြကမ်ားသည္။လင့္စင္ေပၚမွာလူေတြအစုလိုက္အျပံဳလိုက္ရပ္ေစာင့္ေနၾကသည္။စင္ေပၚတက္တဲ့ေလွကားေပၚမွာလည္းလူေတြရပ္ေစာင့္ေနၾကသည္။ထေနာင္းတို႔သြားရင္ေျမႀကီးေပၚမွာပဲတန္းစီၿပီးရပ္ေနရေတာ့မည္။ဆင္ကတစ္စီးကိုလူေလးေယာက္ပဲတင္သည္။ဆင္ေပါက္ေလးေတြဆိုရင္လူႏွစ္ေယာက္ပဲတင္သည္။
ကိုယ့္အလွည့္ကိုေရာက္ဖို႔ေစာင့္ရင္ကိုယ့္ေရွ႕မွာလူငါးဆယ္ေလာက္ရွိသည္။ကိုယ့္အဖြဲ႕ကလည္းလူငါးဆယ္ေလာက္ရွိသည္။ဖိုးသန္းဝင္းကတစ္ခါေရာက္ဖူးၿပီးသားမို႔ေတာင္ေပၚကိုေျခက်င္တက္ၾကမယ္လို႔ေျပာေတာ့သူ႔ေနာက္ကိုအဖြဲ႕လိုက္ႀကီးပါသြားသည္။
အနီးအနားမွာရွိတဲ့လူေတြကေတာင္ေပၚကိုေျခက်င္တက္ရင္နာရီဝက္နဲ႔ေရာက္ပါတယ္ဟုေျပာသည္။ထေနာင္းတို႔ကအစကတည္းကဆင္စီးဖို႔ဆႏၵရွိေနၾကတာမို႔လင့္စင္ေအာက္မွာပဲရပ္ေစာင့္ေနလိုက္ၾကသည္။စင္ေပၚမွာရွိေနတဲ့လူေတြကဆင္ေစာင့္တာႏွစ္နာရီေလာက္ရွိၿပီ။ဆင္
မလာဘူးဟုေျပာသည္။အားတက္စရာပင္။
ေဒသခံဓာတ္ပံုဆရာေလးေတြကေျပာျပသည္။ဆင္ေတြကအေကာင္ေလးဆယ္ေက်ာ္ရွိပါတယ္တဲ့။ဒီေန႔မွဘာျဖစ္လို႔တစ္စီးမွေပၚမလာတာလဲမသိဘူးတဲ့။သူတို႔ေတာင္မသိရင္အခုမွေရာက္ဖူးတဲ့သူေတြကဘယ္သိပါ့မလဲ။
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
