ထေနာင္းနဲ႔ဇမၺဴ ေရႊသိမ္ေတာ္ဘုရားကိုေရာက္
လာၾကသည္။ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္းကေလးမေလးတစ္ေယာက္ကပန္းလာေရာင္းလို႔ထေနာင္းစံပယ္ပန္းကံုးေတြဝယ္လိုက္ၿပီးဘုရားဆီသို႔
လာခဲ့ၾကသည္။ဇမၺဴ က-
"အသက္ကန္ေတာ့ပြဲကဘယ္မွာဝယ္ရမွာလဲ"
"အဲဒါငါသိတယ္။အရင္ဆံုးဘုရားထဲဝင္ၿပီးဘု
ရားအရင္ဖူးမယ္"
ဘုရားထဲဝင္ၿပီးထေနာင္းကဝယ္လာတဲ့ပန္းေတြဘုရားကိုလႉသည္။ၿပီးရင္သူ႔ထံုးစံအတိုင္းဘုရားစာေတြစံုေအာင္ရြတ္ၿပီးဘုရားရွိခိုးေတာ့မွာဇမၺဴ သိသည္။ေျခက်င္ေအာင္ထိုင္ေစာင့္ရေတာ့မယ္
လို႔သူေတြးေနတုန္းထေနာင္းကဘုရားေရွ႕က
ပဌာန္းစာအုပ္တစ္အုပ္ကိုဆြဲယူလိုက္သည္။
"ငါဘုရားကန္ေတာ့လိုက္ဦးမယ္။မင္းလည္းဒီစာအုပ္ၾကည့္ၿပီးပဌာန္းရြတ္။အစအဆံုးၿပီးေအာင္ရြတ္ေနာ္"
ဇမၺဴ လည္းသူ႔လက္ထဲထိုးထည့္ေပးလာတဲ့ပဌာန္းစာအုပ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးမဟုတ္လည္းထိုင္ေစာင့္ေနရမဲ့အတူတူစာအုပ္ၾကည့္ၿပီးပဌာန္းပဲရြတ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
ႏွစ္ေယာက္သားဘုရားဝတ္ျပဳ ၿပီးဘုရားထဲကျပန္ထြက္လာေတာ့ကန္ေတာ့ပြဲေရာင္းသည့္ဆိုင္ေတြဘက္သြားၾကသည္။ဘုရားကိုကန္ေတာ့ပြဲထိုးခ်င္ရင္ဘုရားထဲမွာလုပ္ခြင့္မရ။ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာပဲကန္ေတာ့ပြဲထိုးရသည္။ကန္ေတာ့
ပြဲတင္သူေတြမ်ားျပားလြန္းတာေၾကာင့္ဘုရားဝတ္ျပဳသူေတြအေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ရေအာင္ရင္
ျပင္ေတာ္ေပၚမွာပဲကန္ေတာ့ပြဲတင္ၾကရသည္။တင္ၿပီးရင္ထားခဲ့ၾကတာမို႔ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာကန္ေတာ့ပြဲေတြကျပည့္ႏွက္ေနသည္။
ထေနာင္းတို႔ကန္ေတာ့ပြဲဝယ္သည့္ဆိုင္ကဆိုင္ရွင္အမိ်ဳးသမီးႀကီးကကန္ေတာ့ပြဲႀကီးေခါင္းေပၚရြက္ၿပီးဘုရားရင္ျပင္ေပၚလိုက္ပို႔ေပးသည္။ကန္ေတာ့ပြဲတင္ေပးသည့္ဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္ကိုငွားၿပီးကန္ေတာ့ပြဲတင္ေပးဖို႔ေျပာေတာ့ဘာအတြက္လဲဟုေမးသည္။ထေနာင္းဘာေျဖရမွန္း
မသိ။ၿမိဳ႕သားေကာင္ေလွ်ာက္ေျပာေနရင္အရွက္ကြဲေတာ့မွာပဲလို႔ေတြးေနတုန္းဇမၺဴ က-
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
